مثلاً بغل دستم پروعه عصبیم میکنه
هم سرویسی هام پروعن عصبی میشم
پرستار داداشم پروعه عصبی میشم
در حالی که اینا واقعا افراد کم اهمیت زندگیم هستن یا می تونم بهشون توجه نکنم یا اصلا ارتباطی باهاشون نداشته باشم
نمی دونم کی قراره بزرگ شم و دیگه بابت این چیزای چرت عصبی نشم