خدایا توروخدا

چرا نباید نگات کنه ؟تا امید هست ناامیدی چرا ؟

دقیقاااااااااا حال تورو دارم الان و متاسفانه هیشکیم ندارم بگم و مث تو از این هر لحظه در تنش بودن خسته شدم 🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂

الا بذکر الله تطمئن القلوب :)💚

ذکر لا هو ولا قوة آله ب الله !  خیلی خوبه نمیدونم درست تاپیک کردم یا نه . صلوات دادم بران گلم توام دعا کن منو حالم خوش نی

یا خدا آرامش دهنده دل هاست

نگرانی ؟

مثل کودکی هایت

تو هنوز هم مرا

دست کم میگیری

نگرانی 

ونمیدانی من..

گلبرگ های خسته ی یاس را

با شبنم هایم طراوت میدهم

و حواسم هست

دل غنچه نگیرد 

نگرانی و نمیدانی 

چقدر حواسم به چینی دلت هست 

لابد میگویی

ترک خورد و شکست 

پیش خود میگویی

خدایم مرا رها کرد و رفت

من نه آن سوی آبم

نه دور از تو در آسمان

بغض هایت را میدانم

ریتم آهنگ نفس هایت را میدانم

خسته ای می دانم

جای بال هایت درد میکند میدانم

من تو را بوسیدم در ازل

هدیه کردم خودم را هم به تو

دست هایت را در دست دارم

من راه را میدانم

دانه ام آدمم

تو را کاشتم در زمین

این تاریکی را نبین

روزی درختی خواهی شد سبز و بلند

برگ هایت تا خورشید می‌رود 

درختی میشوی از ذات من

در تو دانه ایست از جنس من

جنس تو از نور است

جانشینم آدم

یادت هست قولت را به من؟

از تو پرسیدم آیا پروردگارت من هستم؟

گفتی بلی

چه شد پس چرا یادت رفت

من هنوز هم همانم

این شعرم ناتمومه فعلا ولی شاید بهش نیاز داری:)

منم تا یه حدودی مثل توام دلم میخواد دنیا متوفق بشه تکلیفم با خودم مشخص نیست هیچ جا هیچ ارامشی ندارم

متوقف😑

خودت گفتی ؟

« من اینجا هستم»

کنارت

آنقدر نزدیک..

که در آغوش تو را میگیرم

آنقدر نزدیک که..

ندیدی من را

نشنیدی صدای من را

فریاد زدم بار ها ..

من با توام

اما..

میرفتی هر بار زخم می‌خوردی..

ازادم های اشتباه

من با توام

من که تو را..

از زمین و اسمانم دوست تر دارم

من که اشک هایت را...

در صندوقی پیش خودم نگه میدارم

من که با تو گریسته ام 

من که هر روز در انتظارم..

که ببینی من را

شب های سردت را

بغض غمناکت را

تلاشت برای بستن راه اشک هایت را

تنهایی ات را میبینم

اعتمادت به آدم ها..

از دست رفته

دلگیری ..میترسی

خسته ای

جای بال هایت درد میکند

با خودت میگویی

که خدایم مدت هاست..

مرا رها کرده است

اما..

این یک اشتباه دیگر است

اگر من خدا هستم

میدانم کجا جادو کنم

کجا شکوفه را

یک گل زیبا کنم

من تورا میدانم

من چشمانت را..

من قلبت را 

احساست را

می دانم

مرا در کودکی پدر میخواندی

گاهی مرا دوستی ..

آن سوی آب ها میخواندی

مرا گاهی دور

گاهی نزدیک میخواندی

در میان گریه هایت

نامم را میخواندی

از کودکی..

روی شانه هایم..

آهنگ هق هق میخواندی

گاهی اسمم را

آنچنان فریاد میکردی

که...

از بالشت ها ..

صدا رد میشد

گاهی مرا با قلبت

آرام با نجوا میخواندی

گاهی مثل حالا

دور از چشم همه

مرا سجده کنان میخوادی

تو را هنوز هم دوست دارم

هنوز هم با توام

هنوز هم تو را

اشرف ماه میدانم

در میان تاریکی های شب

در میان فریاد های آدم ها

تو را در آغوش دارم

و تو میدانی..

قول های من

همه حقیقت است

دخترم مخلوق من

گریه نکن

چشم هایت را ..

مثل ابر هایم خیس باران نکن

تو را در آغوش میگیرم

اصلا..

تکیه گاهت من..

تمام آدم ها مقابلت

من با تو

حالا بگو...

حق با کیست

مرا گاهی با شک می‌خوانی

گاهی مرا نقطه ای دور می‌خوانی

من دخترم را..

مطمئن باش می‌خوانم

یک روز این شعر را

 می‌خوانی

این جمله را میگویی

خالقم راست میگفت

او مرا به اندازه ی وسعت عشق..

دوست میداشت

اره فعلا تموم نشده ولی:)