دلتنگ
خداروشکر خوبه
ازبس براش ناراحتم دوس دارم بغلش کنم تا ی کم آروم بشه
اصلا خوب نیست
یادم نمیاد خودمو کجای داستان جا گذاشتم
هیچی خوشحالم نمیکنه
به هیچی امید ندارم
از گذشته خسته ام از اینده وحشت دارم
شایدم چیزی در من مرده باشه
هعی..فقط میگم کاش بمیرم راحت شم همین...
خیلی بی معنی شده
متاسفانه تازگیا از سر طمع خودمو انداختم تو مشکلات
آرامش ندارم دیگه.پشیمون شرم از کارم
با کلی وام و قرض و قوله یه خونه دیگه خریدیم
پشیمونم والا
تو مرحله ای هستم که فکر میکنم دیگه نباید هیچی رو سخت گرفت ،اروم باشم هم خودم هم شوهرم هم بچه هام ،اجبار ب کاری نکنم .
خدا رو صدهزار مرتبه شکر
سلام داره خدمتتون
امروز توی روستا قدم میزدم که نگاهم به این شاخه ی انگور اُفتاد....به این فکر کنیم چه کسی این دونه های انگور رو به این زیبایی و منظمی درست کرده...آیا با وجود این کسی که همه چیز رو به این زیبایی و دقیق خلق میکنه میشه دلِ آدم بلرزه؟ مگه میشه آدم از زندگی نا اُمید شد؟ مگه میشه آدم افسرده و ناراحت شد؟.......تموم دنیا آغوش خداست که ما رو بغل کرده...
تو مرحله ایم که فقط باید خودِ خدا دلش بسوزه :))
دعا کنید همچیز بهتر بشه..
احساس نتونستن و خستگی دارم.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
