سلام، تجربه ی شخصی یه نفر از شرایطی که پشت سر گذاشته، تا چه اندازه می‌تونه تویه همون شرایط از زندگی برای افراد دیگه ای که تجربه اش نکردن جواب گو باشه؟ آیا یه تجربه ی شخصی که از یه اتفاق به دست اومده می‌تونه پاسخگوی تمام مشکلات یه فرد بی تجربه ی دیگه از اون شرایط باشه؟ اگه این تجربه شخصی جواب گو نیست پس چرا دیگران شرایط بقیه رو با همون تجربه قضاوت میکنن به جای اینکه به واقعیت مسئله نگاه کنن؟
سوالت برای این موقع از شب ،خیلی سنگینه
مغزم هنگ کرد
یه قانون هست که ثابت کرده هیچ دونفری نمیتونن تو شرایط یکسان به یه قضیه مثل هم نگاه کنن
قانون جهان های موازی هم سر منشاء همین تفکر هست
که میگه هر انسان جهانش با انسان های دیگه متفاوته
عزیزم درسته هرکس دیدگاهش متفاوته ولی خیلی از تجربه ها براهمه مفیده چون بیشتر نیازهای ما آدمها عین همه
ولی من به این نتیجه رسیدم تا خودم یه چیزی رو تجربه بقیه رو قبول ندارم
ولی بستگی داره در چه مورد باشه .اعتقادی ولی خیلی باهم فرق دارن نمیشه از تجربه استفاده کرد ولی درمورد سلامتی و ارتباط با دیگران و چیزای دیگه چرا عین هم هستن آدما
چون میخواد تجربش رو تعمیم بده چون از نظر خودش اون آدم مرکز جهان خودش هست
چون ما هویتمون رو بر اساس باورهایمان ساختیم نه بر اساس ارزش هامون واسه همین برای تایید هویت خودمون میخواییم همه دنیا رو از نقطه دید ما ببینن تا ما تایید بشیم دیده بشیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
