یسری اتفاقا قبلا واسم افتاده خیلیم بد بودن ولی اون موقع اصن به روی خودم نیاوردم اما الان انگار کم کم دارم حس میکنم چقد اون اتفاقا داغونم کرده اینطوریم که دیگه انگیزه ای واسه هیچکار ندارم همش بغض دارم شبا بزور میخوابم به امید اینکه صبح دیگه بیدار نشم بعد از اونورم صبحا حوصله ندارم پاشم کارای عادیمو کنم خوابمم نمیبره بعد کلی هدف واسه چند ماه ایندم داشتم کلی ایده و اینا داشتم کلیم واسش ذوق کرده بودم اما الان حوصله هیچکدومو ندارم چون مثلا واسشون تلاشمو کنم که تهش چی بشه
تراپیست برو
اینطور ک مشخصه شما افسردگی داری
اینکه قبلا ب روی خودت نمیاوردی و .. نشون میده تو مرحله انکار بودی و الان تازه داری درک میکنیشون
با روانشناس صحبت کنید
منم یه افسرده مث خودتم با این فرق که من حامله ام 🤕
بعد اصن من ادمی بودم که واسه آیندم کلی فکر و خیال میکردم کلی هدف داشتم برنامه داشتم وای الان حتی حوصله ندارم به این فکر کنم سال بعد کجام تو چه نقطه ایم
مثل قبل از زندگی لذت نمیبری
اخه از وقتی بچه ام مثلا شاید اول ابتدایی این اتفاقایی که میگمو دارم تحمل میکنم ولی نمیدونم چرا هرسال که بزرگتر میشم بدتر میشن هرسال شب تولدم واسم عذابه چون میدونم یسال دیگه همه چیزای عذاب آورو باید از اول تحمل کنم
اتفاقا من حدود ۲ سال پیش سعی کردم خودکشی کنم نشد به کسیم نگفتم و فکر میکردم الان نسبت به اون موقع خیلی بهترم ولی نیست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
