من همیشه تایمایی ک شوهرم نیست خیلی بی حالم.نسبت ب غذا خوردن اجتنبا دارم مثلا بااینکه وزنم خیلییی کمه ولی ناهار درست حسابی نمیخورم با ی لیوان چایی و کیک بسنده میکنم یا اب نمیخورم خوراکی مورد علاقنو نمیخورم و یجورایی غرق شدم تو زندگی دونفره و تنبلی
ولی تایمایی ک شوهرم هست پرانرژی ام و غذای خوب و لباس خوب و مرتب
امروز هم روال هرروز این بود پاشدم هنوز توی تخت بودم و تصمیم گرفتم برا ناهار کلوچه با شیرکاکائو بخورم اومدم یخچالو باز کردم دیدم یکم بادمجان داریم باخودم فکر کردم جونم نمیگیره ک بپزم و اینا بعد گفتم کی مهمتر از خودمه
تصمیم گرفتم ی ناهار بیابونی پخنم🤣
گوجه بادمجان و فلفل و اینارو سرخ کردم و خوردم
تصمیم گرفتم ازامروز ب خودم اهمیت بدم
نمازام و سرتایم بخونم
سر ناهار خودمو اذیت نکنم
خوراکیامو بخورم
حتما قرصامو سر تایم بخورم پشت گوش نندازم و با برنامه جلو برم
شما قصد ندارین ی تکونی ب خودتون بدید؟
تو هرحیطه ای کاری مشترک تنهایی و هرچیزی
اگ چیزی هست بگید تا بشنویم و بعدا ببینیم چید موفق بودیم
بماند ب یادگار از ی روز پراسترس
