اول صبح داشتم به این گُل ها نگاه میکردم و با خودم میگم این رَنگ و بو و زیبایی و برگ ها از کجا اومده؟ این گُل که تا مدتی پیش اصلا وجود نداشت.......
کمی با خودمون فکر کنیم که این چه کسی هست در این عالَم که همه چیزو از هیچ داره به وجود میاره و به این قشنگی رشد میده و هیچ نقصی هم در اون نیست...حتی به خودمون نگاه کنیم این نفس کشیدن و تپیدن قلب چطوری داره خود به خودی انجام میشه.....کی داره اینا رو رقم میزنه؟
و آیا با وجود چنین کسی که اِنقدر زیبا و داناست، مگه میشه دلِ آدم بلرزه و یا ناامید بشه از زندگی؟
فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ
تو تَحت نظر و مراقبت کاملِ ما هستی..
