از نظر شرعی حلاله که شوهرم

بله عزیزم شوهر من و برادرشوهرم بیشتر هم برادرشوهرم

ماجراهاش خیلی زیاده و چندسال طول کشید تا از اون وضعیت دراومدیم 

پیرزن هفتا و‌پنج ساله هر روز هوس طلا خریدن میکرد خدا شاهده ظرفای جهیزیه عروس برا خودش میخرید سالی دوبار میرفت مشهد دوبار کربلا و سفرای داخلی دیگه هم زیاد میرفت 

خیلی زیاده ک اگه بگم یاداوریش حالمو بد میکنه

شما درست میگی ولی دیگه نه در این حد النگوی زنتو بفروشی ببری بدی مامانت کابینتاشو عوض کنه حالا میبرد یه جا دیگه سرمایه گذاری میکرد یا قسط یا قرضی رو میداد بازم یه چیزی 

حالا در این حد که شما میگی نه ولی باید یه جایی جلوی این خانومو بگیرید چون رفته رفته انتظاراتشون بالا میره

عزیزم یعنی چی حلاله یا حرومه

مادرشه دلش میخواد بهش بده 

وا

کلا یه نفقه واجب داریم برای پدر و مادر فقیر، کار مادرشون اشتباهه که هی همه چیو نو میکنن و خرج رو دست بچه ها میزارن و نمیشه مادرا رو نصیحت کرد چون هم آقا و همسری ندارن که پشتشون محکم باشه به اون خواسته هاشون بگن هم دلشون میشکنه زندگیتون بهم میریزه 

مادرا انقد وسیله عوض میکنن بعد تو یه برهه زمانی این ب اوجش میرسه تو سن ۴۰ تا۵۰ سال. شما فقط ب روتون نیارین که بعدا دور از جون از دنیا رفتن حسرتی در دل همسرتون نشه که کمک ب مادر نکردن

طلا میاد و میره

پول میاد و میره خدا برکت میده و هراران برابر بهتون برمیگردونه در زمان مناسب خیالتون راحت

مشکل ما اینه که احترام به پدر مادر رو با پول دادن بهشون اشتباه گرفتیم کمک خوبه ها اما معقولش مشکل شوهر شما اینه نمیتونه به مامانش نه بگه شما هم اندکی اگه ناراحت نمیشید مقصریدا نزارید پول تو دستش باشه یه بار بگه نه یه عمر در مقابل خاسته های نا بجای مادرش وایسه اما احترامش رو نگه داره شاید مادرا میگه حتما داره بزار منم خرج کنم 

اگ مرورگرتون اپرا هست 

 تبلیغ می‌یاد

این دوتا تیک رو بزنید تبلیغ حذف میشه 

عزیزم زندگی واین دنیا برای ظالم  هاس هرچی ظالم باشی پرو باشی از حقت نگذری  از خواسته هات نگذری بردی هم خدا دوستت داره هم دیگران واطرافیان دقیقااا زندگی منم همین بود به خدا نون واسه خوردن نداشتم شوهرم مستقیم حقوق شو می‌برد میداد بدی پدر شوهرم بعد پدر شوهرم مادر شوهرم مدام میگشتن میخوردن خوش بودن من ۱۷سالم بود باردار بودم هیچی واسه خوردن نداشتیم ولی اونا خونشون پرو پیمون حقوق شوهرم دستشون بود صابخونه می آمد دعوا کرایه میخواست  تا بدهی اونا تموم شه ده سال طول کشید پدر شوهرم واسه اینکه شوهرم بتونه زیاد کار کنه بهش تریاک،میداد شوهرم شد معتاد ۱۰ سال تویه زیر زمین ۱۵متری زندگی کردم با یه بچه خودم سرکار رفتم با بدبختی سر کردم همین الانم داریم چوب اون موقع هارو میخوریم حالا هرچی من میگم راضی نیستم مگه مشکلی ازمن حل میشه یا اینکه اونا چیزی شون میشه خب مقصر شوهرم بود مارو زد به پاش بخاطر خوش گذرونی خانواده ش حالا شما هم از آلان سیاست داشته باش و جلوی افراط همسرتو بگیر تا نشی مثل من 

تو هنوز داری زر زر میکنی

من تمام زندگیم تحت تا۲یر این زن قرار گرفت نابود شه که نابودم کرد

عزبزم چرا حساس تر باشی بدتره؟اخه منم حساسم خیلی اذیت میشم،شوهرمم ک گوش نمیده😔

آخی چقدر این حرف و تو خونه بهت زدن که الان عقده هات و آوردی تو مجازی ؟

کاش بیشتر رو ادب و شخصیتت کار میکردن 🤣😅🤣😅

دقیقا تو همین تاپیک مزاحمت داشتید وگرنه چند تا کاربر مرد دیگه هم نظر دادن هیچ کس به اونها واکنش منفی نشون نداد. شما میتونی نظر خودتو محترمانه بدی و رد شی .لزومی نداره هی دیگرانو ریپلای کنی و دعوا راه بندازی .فرقی هم نداره این رفتار از یه مرد باشه یا یه زن هر کسی باشه وقت و انرژی خودشو تلف کرده .اما به این دلیل میگم برا شما زشته چون خودمم یه برادر هم سن شما دارم والا اگه بدونم وقتشو جای رسیدگی به زندگی خودش صرف گیس و گیس کشی تو یه همچین سایتی تلف می‌کنه ازش متنفر میشم. خوبه باز ما زنها دوست داریم همجنسمونو تشویق کنیم جا گیس و گیس کشی برن دنبال تحصیل و شغل و کارهایی که شما مردانه مینامیش .اونوقت شما به عنوان یه مرد پسرفت کردید و از اون دنیای به قول خودتون مردانه که من میگم انسان وارانه قدم گذاشتید به دنیای گیس و گیس کشی و خاله خان باجی بازی درآوردن .به هر حال موفق باشید.من آنچه لازم بود گفتم.دیگه با شما هیچ بحثی رو ادامه نمی‌دم.

ببین اگه برای مساله مهمی مثل بیماری و دکتر و تا حدی خوردو خوراک کمکش کنه اشکال نداره ولی کابینت و سفر و ‌.‌.. واقعا نیاز نیست، خودش باید درک میداشت، شماهم با همسرت صحبت کن و بپرس پول رو از کجا آورده، نگو طلا دوس ندارم بگو بخاطر اینکه بهت فشار نیاد بیخیال النگوم شدم، بخاطرت مراعات میکنم. بهش بگو اینجوری نمیتونیم پیشرفتی توی زندگی داشته باشیم، به اندازه ای که مادرش هست همون ماهیانه بهش میده کافیه، چون وظیفه فرزند نیست خرج پدرو مادرو بده، در نهایت پدر و مادر اون بچه رو بدنیا آوردن و در قبالش وظایفی دارن نه بچه در قبال پدر و مادر، بگو من و تو مسؤل زندگی خودمون و بچمونیم، همه اینها رو با ملایمت بگو، و فقط خودت رو کمی ناراحت بگیر نه عصبانی، قطعا یدفعه حرفتو تایید نمیکنه ولی ممکنه به مرور خودش اوکی بشه.

خدا شفات بده عقب افتاده