بچه ها تو چند تا تاپیک قبل گفتم که شوهرم برام وقت نمیزاره روز عید فطر بود و خانوادش رفتن بیرون ولی اون کارو بهونه کرد رفت و نیومد ( شغل اولش کفاف زندگیمونو نمیده و میره جایی که قبلا با دوستاش کار میکرد کار دومش پنجشنبه و جمعه ها چون مسافر میاد و شلوغه سرش شلوغتره ) و منم اونروز با خانوادش نرفتم و به جاش با خانواده ی خودم رفتم ، هنوز این آدم درست نشد و همچنان داره به این کاراش ادامه میده ،کلی هم باهاش حرف زدم که بابا منم احتیاج به بیرون رفتن دارم دلم پوسید تو خونه میگه با مامانت برو یا خودت ماشینو بگیر برو پس اگه قرار باشه همیشه خودم تنها برم اصلا چرا ازدواج کردم ؟! اطرافیانمو میبینم ک روزای تعطیل با شوهراشونن عکس و استوری میزارن دلم میگیره 😥امروز که جمعه هست از ساعت ۶ صبح گذاشت رفت منم دلم گرفت اول صبح نشستم کلی گریه کردم ، نمیدونم چیکار کنم از خانوادش هم حرف شنوی نداره که مثلا برم به پدر مادرش بگم . واقعا خستم کرده . مامانم بهم میگه خودت رانندگی کن برو بیرون ولی میترسم با رانندگی کردنم دیگه کلا قید بیرون بردنمو بزنه ،به خودم میگم منم دیگه خونه تمیز نمیکنم براش غذا نمیپزم یا میگم برم خونه پدرم یک هفته اصلا خونه نیام همینجوری دارم فکر میکنم از صبح با خودخوری میکنم ، تورو خدا هرکی مثل من مشکل داشت بگه چیکار کنم کمکم کنید
خب عزیزم خودت میگی کارش کفاف زندگیو نمیده!
اینم بگم که حقوقی که سر شغل دومش بهش میدن چندرغازه ، ولی اون بیشار بخاطر اینکه دوستاش هستن و شغل مورد علاقش هستش میره با آدم های زیادی هم سر وکار داره روحیش هم عوض میشه ، امروز صبح که داشت میرقت من گله کردم گفتم از جمعه ی بعد دیگه نباید بری سر سنگین شدم باهاش ، اونم گفت هر کاری کنی نمیتونی منو متقاعد کنی چون من جمعه ها میرم 😑
میره کار میکنه و شما اینقدر ادا میای براش؟!!!!! یا برای زن دومش وقت میذاره؟!!!
قدر شناس باش
باز شک کن میزاره خودت بری 🤦
عزیزم منم تقریبا همین مشکل رو با همسرم دارم
اتفاقا دیشب هم سر این موضوع بحث مون شد و من قهر کردم
با این تفاوت کِ همسر من منو خیلی بیرون میبره منتها چون حسابدار هستش بعضی از ماه ها ب شدت سرش شلوغ میشه
تو این یکی دوماه اخیرم از ۵ صبح میره ۱۰ شب میاد آخر هفته ها هم باز یا کاراش و میکنه یا میگه خسته ام و می‌خوابه
منم اینجا غریبم و ضمن این ک عادت کردم تو این ۱۰ سال زندگی همه جا با شوهرم دوتایی بریم ب جز سر کارش
ولی چاره چیه باید یکم تحمل کرد اونا هم پی تفریح نمیرن ک دارن تلاش میکنن ولی شما با همسر صحبت کنه برا شغل دوم فقط پنج شنبه ها بره و جمعه رو با خانواده باشه
حالا شوهر تو برای کار میره... شوهر من که الان با دوستاش رفته بیرون... هر دو شاغلیم و یه آخرهفته رو داریم... من و بچه ها رو ول کرده رفته با دوستاش... خیلی رفیق بازه. بعد ۱۳ سال هنوز نتونستم درستش کنم. خودم هم دیگه از غر زدن خسته شدم.
من ۱۲ساله وضعیت زندگیم همینه ولی هرجا دلم بخواد میرم خودم و بچمو اسیرش نمیکنم انقد بمونه کارکنه تا خسته بشه
اگه این یه روز واسه درامد کافی داشتن برای زندگیتون لازمه، بله خواسته زیادیه
اگه به خاطر اون یه روز نرفتن، روزهای دیگه باید بیشتر کار کنه، بله خواسته زیادیه
مگه اینکه در روزهای، دیگه شما هم کار کنی و درامد داشته باشی و جبران کنی یه روز را
دیدتو به زندگی عوض کن بجای خودخور ی پاشو امروز روز تمیزیه یه دست به سرو روی خودتو خونه بکش یه کیکی بپز غذایی درست کن بعدظهرم بزن بیرون شوهرت اومد دست پر برو استقبال دیگه خودش بیرون نمیره
چقدر لوسین شما ،زندگی همینه دیگه همه کار میکنند ،شوهر منم سرکاره
اسی واقعا سحته اطرافم بود چون مرد وقف شغلش شده زنش جدا شده طلاق گرفتن ولی خوب دو حالت خارج نیست اول اینکه خودت هم بری سرکار حسابی سرگرم بشی دومی هم باهاش یه دعوای حسابی بندازی از سرش بیوفته
مخب همسر منم همینه کلا هیچ روزی توی خونه نیست بخدا حتی عاشورا تاسوعا عید نوروز هم فقط ۲ یا ۳ روز.
همسر من بخاطر شغلش بخواد هم از مرخصی خبری نیست با این تفاوت که دوست نداره تنها برم جایی ماشین هم زیاد بهم نمیده و میترسه تصادف کنم با اینکه ۱۳ ساله گواهی نامه دارم.جمعه ها خانوادم میرن باغ من همش تو خونه.دوست هم ندارم با ماشین خواهر برادرام برم وبال گردنشون باشم.خب چیکار کنم؟شرایط سخته بشینم برا خودم گریه کنم که سخت تر میشه!
پاشو با بچت برید بیرون بگردید کیف کنید
اسی من چی بگم شوهرم یکسره مغازه است قبلا باهاش بحث داشتم الان ماشین خریدم خودمو بچه هام میریم اون بمونه هی در مغازش
