من اگه بخوام طبق تجربه خودم بگم ؛ اره بر میگرده
منم دو ماه پیش از یه رابطه سه سال و نیم چهار ساله خارج شدم
توی اون مدت ایشون درسش تموم شد شاغل شد مدیر یه بخش از یه شرکت شد، سربازی رفت کیش و سربازی رو تموم کرد و تو همه این برهه ها من سفت و سخت کنارش بودم
منم البته لیسانسم تموم شد، دانشجو ارشد شد و بعد شاغل شدم
شاغل شدن من و اتمام سربازیش تداخل داشت اون بیکار شده بود و میخواست برای ایلتس و ارشد بخونه و منم درگیر ارشد و سرکارم بودم و میگفت نمیرسی برام وق بذاری و مدام تحت فشار بودم درصورتی که منم زمان شاغل بودنش هر دوهفته یک بار میدیدمش اموزشی رفت توی دوماه یک بار دیدمش و کیش که رفت هر سه ماه یک بار دو بار دیدمش
خلاصه که منم مدام بهش می گفتم بذار من اخر اردیبهشت کارم تمومه وقت میذارم عین قبلا
اخر اردیبهشت شد و من کارم تموم شد ولی دوروز بعدش پسر داییم تصادف کرد مرگ مغزی شد و ما بیمارستان نشین شدیم
توی اون بازی به من پیام نمیداد دیگه
گذشت و بعد یه هفته نوگل ما پرپر شد و به رحمت خدا رفت
بازم هیچی به هیچی
خودم مدام پیام میدادم
عذرخواهی می کردم
و از این طرف مامانم و خواهرم رو جمع میکردم
بعد یه هفته بهش گفتم فلانی من واقعا نیاز به حمایت عاطفی تو دارم خودم دارم له میشم
حداقل یه پیام بده حال منو بپرس
دیدم نه من عملا دارم افتضاح ترین روزای عمرمو بدون حضور و حمایتش سپری میکنم
گفتم دیگه نمیخوام رابطه رو ادامه بدم اونم خیلی شیک یه متن بلند و بالا و سراسر منت برام نوشت :)))
منم هیچی نگفتم دیگه
از چهار روز بعد شروع کرد ابراز ندامت
تا همین دو روز پیش
از پیام گرفته تا واتس اپ و تلگرام و ایمیل
که بیا و بذار خانواده ها کمکمون کنن
و من حتی پیاماش رو جوابم ندادم
این همه نوشتم که بگم برمیگرده
میره و میبینه هیچ دختری قد شما بهش لطف نمیکنه و برمیگرده
ولی امیدوارم اون روز انقدر ازش دل کنده باشی که محکم بگی نه