یه حرفی میزنم و میرم....طبق تجریه میگم و به خانمای که دارن خودشونو له میکنن....حالا آخر سر میگم چرا له...صبح بیدار میشی از خواب شروع میکنی به صبحونه دادن به بچه و به شوهرت و خودتم آخر سر دولقمه نون میخوری و همسرت میره سرکار و تو شروع میکنی به نظافت خونه ظرف شستن جارو کشیدن شستن لباسا پاک کردن شیشه ها درست کردن نهار و چایی دادن میوه به بچه ها تمرین کردن درسا ها با بچه ها حموم بردنشون خرید واسه خونه بچه رو میبری پارک ظهر که شوهرت اومد نهار میدی چایی میدی بچه هاتو می‌میخوابونی دوباره کارای تو شروع میشه شستن ظرف جارو کشیدن جمع کردن لباسهایی که صبح شسته بودی...تهش چی؟به بچت رسیدی به شوهرت رسیدی...خودت چی؟توکجایی؟به شوهرت میگی ۲هزار پول بده ...واسه چی میخوای؟میخوام باهاش یه قرص برنج بگیرم خودمو بکشم...۲روز تو اون خونه نباشی خونه رو کثافت برمی‌داره بچه هات از گشنگی میمیرن شوهرت تلف میشه...چرا خودمون رو کم فرض میکنیم؟چرا خودمون رو لایق یه چیز خوب نمیدونیم....شوهره خدا زده تو سرش بعد ۷ماه ۲عزارتومن میخواد به زنه بده زن خنگ میگه نه نمیخوام چیزی لازم ندارم بده جای بدهی فلانی... بعد که به هزار مکافات گرفت پولو ،میده ۲کیلو مرغ و میوه یا چند تیکه وسیله واسه تو کابینت هاش تا بازم همون بچه ها و شوهر کم و کسر نداشته باشن....زن ایرانی یه فداکار ازخود گذشته س که کل دنیازو بیشتر از خودش دوست داره آخر سر هم با همین کارا بچه هاش میشن یه مشت لات و لوت و افسرده و دیونه. خل و چل که تهش مادر شوهره یا خود شوهر میگه ببین این حاصل تربیت تون...آره راست میگه حاصل تربیت تو هستن دروغ نگفته بچه هات هم کم بودن و دست کم گرفتن رو از تو یاد گرفتن دیگه....تهش هم ۵۰ سالت میشه از ریخت میوفتی هرکدوم از بچه هات میرن سر زندگیشون و تو میمونی و شوهری که هرروز تو رو مقصر همه بدبختی هاش میدونه....زن خوب،خرج کن واسه خودت زندگی کن واسه خودت اصلا پول هدر بده واسه خودت تو ارزشمندی بزار ارزشمند بودن تو به خانواده خودت ثابت بشه تا بچه هات هم ارزشمند بودن یا ارزشمند شدن رو از تو یاد بگیرن
بیگ لایک
حق
اندازه نگه دار که اندازه نکوست
هم مادر خوبی باشید هم زن خوبی
ن در اون حد ک هدر بدی ب قول شما پول و ن در اون حد ک ب خودتون نرسید و خرج نکنید تعادل و برقرار کنید🪷
هیچوقت همچین زنی نبودم
این زندگی که تعریف کردی جهنمیه
وقتی شوهرم با هزار زحمت و بدو بدو همون ۲ هزار تومن و درمیاره با چه دلی الکی خرج قر و فر خودم کنم🥲 میدم بزنه ب زخم زندگی دیگه...
بابای من که خودش مرد هست قبل ازدواج بهم گفت تحت هیییج شرایطی خودتو فراموش نکن ، مردا نمیگن دمش گرم چه زن بسازی هست ممکنه حتی این حرفم بزنه اما تو چشمش یه ادم بی لیاقت میای ، کم کم مرد حس میکنه تو زن هیجان انگیزی نیستی و میره واسه یکی خرج کنه ، البته به همون مقدارم باید نشون بدید ادم ولخرجی نیستید و همه جی تو تعادل باشه
موافقم ومنیکه جوانیم وقشنگیم با از خودگذشتن وهدر دادن برا بچه ها گذشت،، الان ولی شروع کردم بخودم رسیدن هرچند دیر شده ولی شوهرا ایندوره ارزش ندارن ۱۵ساله قناعت صاحب خونه هم نمیشیم فردام باهزارتا ارزو وحسرت میمیریم،، به شوهرم گفتم باید قید خونه خریدنو بزنم ووسایل خونه رو نو کنم تا دلم یکم شاد بشه خستم شد
همیشه گفتم بازم میگم
هر زنی بایدددددد اولویت اولش فقط خودش باشه
بچه و شوهر و خانواده و دوست و فلان... در اولویت های دوم به بعد قرار میگیرن
زنی که اولویت اولش خودش باشه، هم خوشحال تره هم بیشتر پیشرفت میکنه هم همیشه خواهان داره و همه دوستش دارن و بهش احترام میزارن هم کلا موفق خواهد بود
کار کردن و نظافت و بچه داری خب زن انجام بده ایراد نداره چون مرد سرکاره،اما من خودم خرج میکنم با شوهرم میرم بیرون لباس میخرم ظرف و ظروف میخرم خرج خونه با همسرمه بامن نیست ماهیانه پول به حسابم میریزه لوازم آرایش آرايشگاه هم خودش پول میده من فداکاری نمیکنم تو خرج کردن ولی کار خونه میکنم از شوهرمم بعضی وقتا کمک میخوام زیادم کار کنم صدام درمیاد
که البته همه اینایی که گفتی رو باید از اول بنا گذاشت
اول هر جور میخ کوبیدیم همون میشه
هر کدوم به اندازه خوبه
اگه از یه جایی به بعد خودت هم بخوای به خودت برسی دیگه براشون سنگینه نمی‌پذیرند
دقیقاااا
اصلا ذات مرد اینه که همیشه واسه زنش تلاش کنه و نیاز هاشو برآورده کنه
حالا وقتی یه زن میره تو فاز فداکاری و مطیع بودن و برآورده کردن نیاز های بقیه غیر از خودش
جذابیتش رو از دست میده تو چشم اون مرد
منظورم ارزشمند بودن زن تو خونس وگرنه منم کار میکنم گفتم که بدونن زن نباشه زندگی لجن میشه پس واسه خود اون زن که زندگی روبراه...یه زن میتونه در عین حال که مادر نقش پدر رو هم بازی کنه....اما مرد نه
