خانمی که خرج داره

یه حرفی میزنم و میرم....طبق تجریه میگم و به خانمای که دارن خودشونو له میکنن....حالا آخر سر میگم چرا له...صبح بیدار میشی از خواب شروع میکنی به صبحونه دادن به بچه و به شوهرت و خودتم آخر سر دولقمه نون میخوری و همسرت میره سرکار و تو شروع میکنی به نظافت خونه ظرف شستن جارو کشیدن شستن لباسا پاک کردن شیشه ها درست کردن نهار و چایی دادن میوه به بچه ها تمرین کردن درسا ها با بچه ها حموم بردنشون خرید واسه خونه بچه رو میبری پارک ظهر که شوهرت اومد نهار میدی چایی میدی بچه هاتو می‌میخوابونی دوباره کارای تو شروع میشه شستن ظرف جارو کشیدن جمع کردن لباسهایی که صبح شسته بودی...تهش چی؟به بچت رسیدی به شوهرت رسیدی...خودت چی؟توکجایی؟به شوهرت میگی ۲هزار پول بده ...واسه چی میخوای؟میخوام باهاش یه قرص برنج بگیرم خودمو بکشم...۲روز تو اون خونه نباشی خونه رو کثافت برمی‌داره بچه هات از گشنگی میمیرن شوهرت تلف میشه...چرا خودمون رو کم فرض میکنیم؟چرا خودمون رو لایق یه چیز خوب نمیدونیم....شوهره خدا زده تو سرش بعد ۷ماه ۲عزارتومن میخواد به زنه بده زن خنگ میگه نه نمیخوام چیزی لازم ندارم بده جای بدهی فلانی... بعد که به هزار مکافات گرفت پولو ،میده ۲کیلو مرغ و میوه یا چند تیکه وسیله واسه تو کابینت هاش تا بازم همون بچه ها و شوهر  کم و کسر نداشته باشن....زن ایرانی یه فداکار ازخود گذشته س که کل دنیازو بیشتر از خودش دوست داره آخر سر هم با همین کارا بچه هاش میشن یه مشت لات و لوت و افسرده و دیونه. خل و چل که تهش مادر شوهره یا خود شوهر میگه ببین این حاصل تربیت تون...آره راست میگه حاصل تربیت تو هستن دروغ نگفته بچه هات هم کم بودن و دست کم گرفتن رو از تو یاد گرفتن دیگه....تهش هم ۵۰ سالت میشه از ریخت میوفتی هرکدوم از بچه هات میرن سر زندگیشون و تو میمونی و شوهری که هرروز تو رو مقصر همه بدبختی هاش میدونه....زن خوب،خرج کن واسه خودت زندگی کن واسه خودت اصلا پول هدر بده واسه خودت تو ارزشمندی بزار ارزشمند بودن تو به خانواده خودت ثابت بشه تا بچه هات هم ارزشمند بودن یا ارزشمند شدن رو از تو یاد بگیرن