قدرت گریه کردنو از دست دادم
یه غمی توی گلومه، یه سنگینی تو قلبمه چشمام اشکی میشه ولی اشکی پایین نمیاد
(دلیل هم داره با کسی دعوا کردم که نقطه ضعفامو زد تو سرم الان)
اما مشکل همیشگیه
ارزوم اینه زود گریم بگیره تا خالی بشم
دلم میخواد اینقدر گریه کنم نفسم بالا نیاد و نیاز دارم اروم بشم، با گریه
کسی راهکاری نداره کمکم کنه؟
من برعکس بنا به دلایلی تو کوچیکی ی نفر صداش روم بره بالا گریم میگیره و سریع میزنم زیر گریه ... .
لبخند میزنم و توانم دفاع ندارم انگار برام مهم نیست چون بغضم میترکه دفاع نمیکنم و حرف نمی‌زنم اما یهو با لبخندی که دارم اشک از چشمام می‌ریزه .
... . همش میگم کاشکی وقتی این ادمایی که دنبال دیدن اشکام هستند اشک نریزم حداقل تنهایی اشک بریزم
عزیزم من.
من هم تا راهنمایی همینجوری بودم
کسی صداشو بالا میبرد زود گریم میگرفت
بهم تیکه مینداخت اشکم میومد
چیزی حرفی و در کل(بهم میگفتن بالا چشمت ابروعه) اشک میریختم
تا الان که تقریبا دبیرستان رو دارم تموم میکنم عوض شدم
کسی سرم داد میزنه (نه گریه میکنم نه دفاع)
جایی خشکم میزنه ولی هزار تا تیر تو گلوم گیر کرده و نیازه گریه کنم حتی جلوی دیگران
الان من گدای گریه کردنم و آرزومه
درسته اونجوری هم خوب نیست ولی بین بد و بدتره..
