نمیخوام بنالم وغر بزنم اما زندگی شدیدا داره بهم فشار میاره دارم له میشم...

یدونه برادرشوهر دارم که پشتوانه مالی و روحی بشدت توپی داره که پدر همسرم هست از همون موقعی ک نامزد کردن اسباب و وسایل ازدواجشون رو از هر ررر لحاظی که فکرش رو بکنین براشون فراهم کردن الان که بچهاش بزرگ شدن جاریم فقط بهشون داره میگه خونم بده اذیتم پله داره کوچیکه و..... پدر شوهرم هفته پیش یه پول قلمبه بهشون کمک کرد و حتی رفت دنبال یک خونه بزرگ و که باب میلشون باشه. ناگفته نماند کسب و کار برادر شوهرم رو هم پدر همسرم براشون جفت و جور کردن و الان خداروشکر درآمد خیلی زیادی دارن کارشون جوری هست که هیچوقتتت بازارش کساد نمیشه و درآمد خیلی زیادی هم داره. 

من داخل یک شرکت کوچیک برنامه نویسی میکنم اما بطور رسمی و همیشگی هم استخدام نیستم شکر خداهم در آمدش بد نیست، از طرفی دوباره انگیزه پیدا کردم با این همه مشغله کنکور و ترمیم معدل ثبت نام کردم که انشاالله اگه قسمتم بود و با این همه دغده های زندگیم تونستم به آروزی بچگیم برسم🥹🥲

ما مدت زیادی نمونده که بریم سر خونه زندگیمون و من و همسرم هم یک خونه با زور بازوی خودمون رهن کردیم و عین(دیوونه ها) خوشحالیم ک بدون منت هیچ احدی خودمون داریم جور خودمون و زندگیمون رو میکشیم همسر من هم اگه مثل برادر شوهرم ک بچه بزرگ داره و از پدرهمسر توقع داره کمکشون کنه و همیشه جاریم در حال گلگی کردنه اگه اینطوری بودیم قطعا به ماهم کمک میکردن اما متاسفانه و بدبختانه اخلاق من همسرم کپ همدیگس و عادت نداریم التماس کسی رو بکنیم بابت کمک کردن، اما از طرفی میبینم جاری و خواهرشوهرام هرو روز توخونه بخور و بخواب سالی چند بار میرن مسافرت های آنچنانی و خوش و خرم توخونه نشستن خانومی میکنن برا خودشون، قطعا مثل من هم یه آدم خسته و کوفته نیستن که عین جنازه برگردن خونه و نای توجه و محبت به همسر رو نداشته باشن نمیدونم والا عدالت کجای این دنیاست ک یکبار روی خوشش رو به ما نشون نداده... 

تا کی آخه درسته تازه دارم زندگیم رو تشکیل میدم اما اینچیزارو که از اطرافیان همسرم میبینم به هم میریم، من یدونه جاری دارم که اصلا فکرش رو نمیکردم اینطور آدمی باشه و همچین دیدگاهی نسبت بمن داشته باشه هرچی نگاه میکنم میبینم زندگیشون شکر خدا از بیرون بهتر از منه اما حسادت های عجیب غریب داره یه حالتی هست که خودمم درکش نمیکنم 

نمیتونم این اخلاق بد و رو کناز بگذارم پیش خودم میگم پدر همسرم ک داره زندگی جاریم رو میبینه چطوری با گلگی و اخم و دعوا خواسته هاشو پیش میبره مارو هم ک میبینه داریم عین چی کار می‌کنیم جون میکنیم که خودمون بزور تونستیم یه خونه رهن کنیم مگه نمیبینه خووش ک بخواد کمکمون کنه، اخلاقم این طوریه نتونستمم کنارش بگذارم

ممنون عزيزم بخاطر صحبت‌های قشنگتون❤️

قربونت برم ممنون🌸❤️