بزرگان کوچک

حرفایی رو به سنگ هم بزنی ، جواب میده ، چرا همه کسانی که در ادارات مقام و منسبی  دارند،  خشک تر از سنگ هستند؟ چرا مشکلات دیگران بر  اونها مهم نیست ؟ بین پیشرفت مادی و بی احساسی رابطه ای هست؟ چرا تفاله ها ، رئیس  هستند ، مدیر هستند . انسان های پرعاطفه  چرا پایین  تر ، طعمه انسان های حریس  هستند . به خدا هر کی دیدم مقامی داره ، نه وجدان داره نه عاطفه . چی بگم  دلم پره از این دنیای خراب