ما دوس بودیم البته به قصد ازدواج ولی دوطرف اینقد باما بد شدن فقط خدامیدونه ن عروسی ن جهازی هیچی الانم بچه دارم حتی هیچکس نیومد ببینتش یعنی ماچه گناهی کردیم که باما اینطور میکنن آخه من۲۸ وشوهرم۳۷بود دیگه داشتیم پیر میشدیم الانم تویه اتاق کوچیک که اجاره کردیم زندگی میکنیم تنها وبیکس
الان همه اکثرا دوستن و ازدواج میکنن
برادر شوهر و جاری من خیلی هم همه براشون سرو دست میشکنن اونقد که من ازدواجم سنتی بود مادر شوهر عزیز ازم دستمال میخواست ولی به جاری نگفت بالا چشمت ابروئه هیچی ازش نخواست
چه اشکال داره همو دوست داشتید
خب حتما مشکلاتی بوده وگرنه بیخودی که اینطوری نمیکنن
درضمن تو این سن از شوهرت انتظار میرفت حداقل پول رهن یه خونه معقول رو داشته باشه
ما یه مدت طولانی دوست بودیم
خانواده ی شوهرم که انقد عوضی بودن و هستن کلا قطع رابطه کردم باهاشون
خانواده ی خودمم که کاری ندارن
خیلیم راحتم که آدمای سمی رو حذف کردم
اگه باهاش خوشبختی زندگیتو بکن راحت خودتون تلاش کنید همه چیو باهم بسازین
یعنی فقط به خاطر اینکه دوست بودین باهاتون بد شدن ؟مشکل دیگه ای نبود ؟
الهی بگردم آخه چجوری دلشون میاد مگه خوشبختی بچشون رو نمیخواستن خب الان که با هم خوشین این کارا چیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
