من از بچگی همیشه تو خیالاتم زندگی کردم
تو خیالاتم همه نوع ادم بودم با اونی ک دلم میخاسته حرف زدم
معلم شدم از خودم امتحان گرفتم
مسابقه برگزار کردم ب خودم جایزه دادم
اهنگ گزاشتم تصور‌کردم من خوندمش
نمیدونم زندگی در خیال رو ترجیح دادم ب واقعیت
مشکل دارم یا طبیعیه
منمممم:)
اسفندی ای؟
فک کنم بیشتر آدما اینو تجربه کرده باشن ولی خوب کمو زیاد داره و تو یه دوره از زتدگیشون پررنگ تر میشه
گاهی خوبه و گاهیم باعث میشه آدم تمرکز نداشته باشه
عالیه همین فرمی باش
نمیدونم ولی منم اینطوری ام
من هنوزم که هنوزه با وجود بچه بازم از این خیالات میکنم
به نظرم طبیعیه،البته تا جایی که زندگی واقعیتو تحت تاثیر قرار نده
منم اینطورم قدرت تخیلم خیلی زیاده
اینطور ک شماها طبیعی طبیعی میکنید
فکر کنم من ک خیالات نداشتم ، اختلال دارم😅😅😅😅
منم همینطوریم مدام سناریو می‌سازم بازی میکنم
ن چرا طبیعی نباشه
منم اینطور زندگی کردم
متاسفانه منم
جوری که از بعضی موقعیتها و لحظات نمیتونم لذت ببرم چون مثل خیالاتم پرفکت نیست
نه قدرت تخیل بالایی داری
