من برعکس همه اولش نه اینکه حالم بد نباشه ولی به بدیه الانم که یکسال میگذره نیست
روزی نیست که اون روز رو اون صحنه هارو تو ذهنم مرور نکنم ،به خودم میام میبینم دارم باخودم گریه میکنم
هرروز و هرروز
بچم کوچیکه،تا میفهمه گریه میکنم سریع میگه عهههه و میاد تو صورتم زل میزنه،
حالم خیلی بده ، بدون اینکه هیچکس غیر همین بچم بفهمه، همه خنده هامو میبینن، نمیفهمن منو
بیخیال زندگی همه مون به مرگ ختم میشه
دلم میخاد هرروز برم مزارش، ولی بچه دارم نمیتونم،دست وپام رو این بچه بسته، نمتونم اونجور که دلم میخاد خلوت کنم و عزاداری کنم
من هم خواهرم وهم برادرم روازدست دادم سخته ولی بایدقوی بود.....همه بهم میگن سنگدل امامن فقط قوی ام وغمهام تودلمه موهام داره سفیدمیشع
بدترازاون دشمنایین که از رفتن عزیزت خوشحال میشن وتوی صورتشون کاملامیشه دید
الهی بگردم
سخته تلخه و تمومم نمیشه
باید پذیرفت کم کم
نسبتتون چی بوده
دوس دارم زمان بره رو دور تند و تموم شه و منم برم پیشش
دلم براش تنگ شده😭🖤💔🥀
درکت میکنم
منم مادر بزرگم که خیلی بهش وابسته بودم یکسال پیش فوت کرد اولش گریه کردم ولی انگار خیلی اون غم درونی رو نمیتونستم حس کنم
بعداز یک سال عزا گرفتم وافسرده شدم
باورم نمیشه همش خواب میبینم زنده س
هروقت دلم تنگ میشه فاتحه میخونم براش این تنها کاریه که میتونم انجام بدم❤️🩹
