چطوری خودمونو دوست داشته باشیم عاشق خودمون بشیم؟
ن عزیز من من مخالف نیستم ک میره پیش خانوادش از وابستگی بیش از حدش ب خانوادش ناراحتم از این ناراحتم ک بد سه سال زندگی مشترک تو خونمون ی تحم مرغ با هم نخوردیم همش غذامون با خانوادش شریکی بوده رفتیم خونه اونا از این خستم دلم میخواس انقدددد جذبش میکردم ک دوس داشته باشه بیاد سمتم اون بخاد ک بیشتر باهام وقت بگذرونه ن ک همجا با خانوادش باشیم حرف حرف خانوادش حتی داداش کوچیکش باشه
فرقی نمیکنه بیماریتون چی باشه، راهکار برای همه یکیه
ما تو جهانی زندگی میکنیم که خیر مطلقه و هیچ شری وجود نداره
شر یعنی نبود خیر
ما با افکارمون جلوی ورود خیر به زندگیمون رو گرفتیم
مهمترین باوری که باید ایجاد کنید باور فراوانیه، اینکه سلامتی برای من وجود داره من جلوی ورودش رو گرفتم
باید افکار و باورهایی رو پیدا کنید که باعث این مشکل شده
ببینید کجا از این درد سود می‌برید!
جایی محبت اطرافیان رو به دست میارید؟ به خاطر این مشکل میتونید از زیر کاری دربرید؟ یا هر نفعی که از این درد می‌برید رو بنویسید
هرموقع درمورد این مشکلتون صحبت می‌کند دقت کنید ببینید چی میگید
بهترین راه پیدا کردن باورها اینه که موقع صحبت با دیگران مچ خودتون رو بگیرید
مثلا میگید من چون زیاد کار میکنم گردن درد گرفتم
این یه باور محدود کننده است چون افراد زیادی هستند که زیاد کار میکنن ولی این مشکلات رو ندارن
به‌علاوه با ورزش میشه این مسئله رو حل کرد
پس این باوری هست که معمولا صحت نداره
حالا سعی کنید برای خودتون مثال نقض بیارید: فلانی رو ببین بیشتر از من کار میکنه و مشکلی نداره
سعی کنید سلامتی اطرافیان رو ببینید و لدت ببرید و به خاطر سلامت بقیه بدنتون خداروشکر کنید
احساس خوب، احساس خوب بیشتر رو وارد زندگی میکنه، شما زمانی که به بیماریتون توجه میکنید احساستون بد میشه، پس میتونید به سلامت کلی بدنتون توجه کنید و بابتش خداروشکر کنید
باید بدونیم همین که وجود داریم ارزشمندیم
یعنی وجود ما برای خدا ارزشمنده
یعنی جهان به وجود ما برای تکاملش نیاز داره
باید خودمون رو همینجوری که هستیم بپذیریم، با تمام صفات مثبت و منفیمون
باید با کودک درونمون آشتی کنیم، بغلش کنیم
یادمون بیاد وقتی بچه بودیم دوست داشتیم چجوری باهامون رفتار بشه؟ همونجوری با خودمون رفتار کنیم
وقتی کار اشتباهی میکردیم دوست داشتیم سرزنش بشیم؟ پس چرا الان تا یه اشتباه میکنیم دست از سر خودمون برنمیداریم و مدام خودمون رو سرزنش میکنیم؟
وقتی گریه میکردیم دوست داشتیم یکی بغلمون، اشکامون رو پاک کنه، پس الان خودمون برای خودمون این کارو انجام بدیم
دوست داشتیم به لباسمون ، به غذامون خوب رسیدگی بشه، دوست داشتیم برامون هدیه بخرن
این کارهارو الان میتونیم برای خودمون انجام بدیم
بی توقع از دیگران...
کودک درونمون رو بی‌نیاز از محبت کنیم
خودمون دوستش داشته باشیم💚
آشتی با کودک درون به نظرم اولین مرحله دوست داشتن خوده
واسا فروش خونمون چکار کنم😔
من نمیدونم برای چه هدفی میخواید خونه رو بفروشید، ولی باید احساستون رو نسبت به اون کاری که میخواید با این پول انجام بدید خوب کنید و اون وضعیت رو در بهترین حالت تجسم کنید
مثلا اگه برای خرید یه خونه جدیده، خونه جدید رو تجسم کنید.
اگه حتی برای پرداخت بدهیه تصور کنید به خوبی و راحتی پرداخت شده و بابت اینکه پول پرداختش رو داشتید خداروشکر کنید
دقت کنید که راه تعیین نکنید، فروش خونه میتونه یکی از هزاران راهی باشه که خدا میخواد به شما نعمت بده
و توانایی اینو داره که حتی بدون فروش خونه نعمت بده
ولی اگه فروش خونه برای شما اتفاق خوب و خوشحال کننده‌ایه میتونید همینو تجسم کنید یا بنویسید و بابت فروشش خداروشکر کنید
مهم فقط احساس خوبه، خودتون بهتر میدونید به چی فکر کنید احساستون خوب میشه
احساس راهنماست و بهتون میگه فکری که الان دارید در جهت اهدافتونه یا خلاف جهت اهداف
علاوه بر اینها باید ببینید چه باورهایی در این مورد دارید، اگه قصدتون صرفا فروش خونه است باید ببینید باورهاتون نسبت به این موضوع چیه، مثلا با یکی حرف می‌زنید وسطش میگید مردم پول ندارن چطوری خونه رو بفروشم، این میشه یه باور محدود کننده
گاهی ناخودآگاه برای حفاظت از ما کارهایی رو میکنه که ظاهرا برای ما مشکل ایجاد کرده ولی ما از اون مشکل منفعت می‌بریم
مثلا اگه دوسه بار کمر درد یا هر بیماری دیگه ای گرفته باشیم و اطرافیان خیلی بهمون توجه کنن و بهمون برسن، اگه درون ما خلأ محبت وجود داشته باشه ناخودآگاه ما کمر درد یا کلا بیماری رو مساوی دریافت محبت میبینه
یعنی اینطور برداشت میکنه که من با داشتن بیماری دوست داشتنی تر میشم!
پس راهی رو جلوی ما میذاره که ما با انجام اون کار بیمار بشیم
ظاهرا از اون بیماری ناراحتیم ولی ته ذهنمون ازش خوشحالیم و محبتی که به خاطر این موضوع بهمون میشه رو دوست داریم
برای همه اینطوری نیست بستگی داره در ناخودآگاهمون چه اطلاعاتی باشه
راهکارش عزت نفس و دوست داشتن خوده وقتی بی نیاز از محبت اطرافیان بشیم، دیگه ناخودآگاه دلیلی نمیبینه که با ایجاد بیماری بخواد از ما حفاظت کنه
برای از زیر کار دررفتن هم به همین شکله، یه بار با بیماری که داشتیم تونستیم از زیر کار دربریم و این شده وسیله دفاعی ما
اگه تو خانواده ای باشیم که از ما توقع کار داشته باشن و ما دلمون نخواد انجام بدین و اعتمادبه نفس نه گفتن هم نداشته باشیم، این میتونه یه وسیله دفاعی برای ما باشه
راهکارش اینه جسارت و شجاعت و اعتماد به نفس نه گفتن رو پیدا کنیم تا دیگه نیازی به این بیماری نداشته باشیم
بازم میگم اینا مثاله و ممکنه برای همه اینطور نباشه
خودتون باید باورها و افکار محدود کننده رو درمورد مشکلتون پیدا کنید
چطوری نمره بیستو جذب کنم؟😂
