پر شدم از اضطراب

همش حس می‌کنم دارم به طرف مقابلم توهین می‌کنم یا جمله درست رو بهش نمی‌گم

همش حس می‌کنم دارم به طرف مقابلم توهین می‌کنم یا جمله درست رو بهش نمی‌گم

با یه اشتباه کوچیک تو صحبت کردنم حس می‌کنم قراره بمیرم

می‌ترسم

اونقدر شرمم می‌شه که از ترس دست و پاهام می‌لرزه

جوری که دست خودم نیست

منتظرم اشتباه یه چیزی بگم و حس کنم قراره مجازات بشم

بقیه اینجورین که ما دوست داریم ولی من می‌ترسم

مطمئن نیستم

حس می‌کنم واسه سرگرمی اینو می‌گن

حس می‌کنم واسه تمسخر اینو می‌گن

حس می‌کنم چون ازم متنفرن اینو می‌گن

می‌ترسم یکی بیاد و کنارم و فقط سلام کنه

خب یعنی بعدش باید چی جواب بدم؟

نکنه بهم آسیب بزنه یا از من متنفر باشه

و بعدش ازشون دور می‌شم تا متوجه نشن که من وجود دارم

بعد فکر می‌کنن من آدم مغروریم که ممکنه ازشون متنفر باشه

می‌خوام نزدیکشون بشم مغزم بهم می‌گه اگه خواست بهت آسیب بزنه چی؟! اگه نپذیرفتت و به درخواستت اهمیت نداد چی؟!پس برو سمت آدمای ضعیف و ترسو تا مطمئن بشی بهت آسیب نمی‌زنن ولی بازم نمی‌شه چون‌ حس می‌کنم ضعیف بودنشون یه تظاهره تا از احساسات من سو استفاده کنن و بهم آسیب بزنن یا جلوی جمعیت شخصیتم خورد کنن

من واقعاً می‌ترسم...

من که یه روز یه عالمه حرف می‌زدم

من که با همه دوست می‌شدم

من که توانایی انجام هر کاری رو داشتم الان چرا اینجوریم؟

انگار یکی دیگه ام

چرا باید همش از این بترسم که نکنه وقتی حرف می‌زنم حرفم اشتباهه؟

اَه خسته شدم دیگه