دخترم چهار سالشه و پسرم یک سال و نیمه،دخترم اجتماعی تره فقط با آدمای غریبه ای که تازه میبینه سخت ارتباط میگیره،ولی پسرم فقط با مادرم و پدرم و خودمون رابطه ش بهتره وقتی اطرافیان رو به مدت طولانی نمیبینه سخت تر ارتباط میگیره و هر جا میریم اگه من از جام پاشم پشت سرم گریه میکنه و شوهرم بابت این موضوع نگرانه،بنظرتون معضل بزرگیه؟
نه عزیزم سنش خیلی کمه بزرگ بشه خوب میشه تازه خیلیم خوب نیست بچه ها با غریبه ها ارتباط برقرار کنن باید محتاط باشن و فقط به خونوادشون اعتماد کنن وگرنه با یه پفک فریب میخورن
حالا دخترم میره کلاس موسیقی رفتارش خیلی خوبه تنهایی با استادش سر کلاس میشینه من بیرونم،امشب شوهرم دوستش برا اولین بار اومده خونه ما انتظار داره دخترم خیلی راحت بره پیش دوستش بشینه،این طفلی میگفت مامان میترسم برم اومد پیش من تو اونیکی اتاق
من بچه فامیلمون تا 7 سال خیلی وابسته و ترسو بود بالغ شد کلا عوض شد الانم یه شهر دیگه دانشجو هست
خب نمیشه که هرروز رفت مهمانی ما ماهی دوبار خونه مادر شوهرم میریم ماهی یبارم خونه مامانم،این مابین هم چند ماه یبار خونه داداشام به اندازه کافی تو جمع میرن