همخواب رقیبانی و من تاب ندارم
بی تابم و از غصه ی این خواب ندارم✰
دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست
کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست✰
بسیار ستم کار و بسی عهد شکن هست
اما به ستمکاری آن عهد شکن نیست✰
عهد شکن نیست ✰
پیش تو بسی از همه کس خوارترم من
زان روی که از جمله گرفتارترم من✰
روزی که نماند دگری بر سر کوی ات
دانی که ز اغیار وفادار ترم من
بر بی کسی من نگر و چاره ی من
کن زان کز همه کس بی کس و بی یارترم من✰
دردناکه وقتی از خواب بپری و غم عالم بیاد تو‌دلت بدونی نیست💔
آخ دلم خونه برادرم ۳ماهه فوت شده
گاهی شعرها، مطالب یا عکسها و یا حتی صحنه‌هایی که تو کوچه خیابون میبینیم، انگار از زبون و دل ما براومده یا خودمون خالقشونیم، انقدر که به حس و حالمون نزدیکه، ولی همون لامصبا با دست به دست هم دادن و تلنبار شدن تو ذهنمون و دائم پلی شدنشون تو افکارمون، میزنن پدرمونو درمیارن و ازمون یه آدم افسرده‌ی منزوی میسازن، بنظرم هر چیزی و هر اتفاقی رو باید بعد از یه زمان معین، فقط بصورت یه خاطره و تجربه تو ذهنمون نگه داریم، نه برای داغون کردن خودمون و اطرافیانمون.
این بود انشای من 😂 و صد البته تجربه‌ی من☺️
خدا رحمت کنه و صبرتون بده🙏
زمان معین بله ولی نه برای منی که ۲۴ساعت هم نشده
برای امثال ما دیگه نداشتن و حسرت کشیدن عادی میشه اما خپ نمیشه منکر حال بدی که داریم شد
هیچ آدمی دوست نداره بدعنق و غرغرو و منزوی بنظر بیاد... شاید همین نوشتن و حرف زدن و اشک ریختن تنها سلاح اون آدم باشه
در هر حال ممنون از بیانات شما
