من تو یه شهر دور از خانواده زندگی میکنم ن کسی رو دارم برم ن کسی میاد افسردگی گرفتم تو خونه میترسم غمباد بگیرم انگار اومدم زندگی اینارو تماشا کنم ن جایی دو نفره میرم هر جا میریم اونم هست خیلی خستم میخوام جمع کنم برای همیشه برم از اون طرفم میترسم از زندگی بعد طلاق
خب از اول چرا قبول کردی که حالا نتونی ادامه بدی؟!مگه نمیدونستی زندگی شوهرت چطوریه؟!
خودش پول داره بیشتر تو خرج زندگی اون کمک میکنه برای همین همه پشت اون وایمیستن حتی خونواده خودم اما همه چی ک پول نیس من آرامش ندارم تو زندگی هیچ جا نمیتونم برم هیچکس نمیتونه بیاد
حق با شماست .واقعا سخته .اونم اول زندگی و بدون بچه و اوج عشق و عاشقی .کاش از اول قبول نمیکردی . شوهرت سختش نیست؟ من والا با مادر خودمم نمیتونم زندگی کنم چه برسه مادرشوهرم
کسی شماره یه روانشناس رو داره من بتونم تلفنی صحبت کنم نمیتونم جایی برم
به نظرم مادرشوهرت خودش نباید با شما زندگی کنه . خودش باید درخواست زندگیه مستقل داشته باشه. بزرگتری ادم اینجوری میره زیر سوال .شما هم اگه از اول شرط شوهرت نبوده الان به روش بیار و سخت بگیر بهش
پس واقعا حق داری..سعی کن شوهرتو راضی به زندگی مستقل کنی..ربطی به خوب و بد بودن مادرشوهرت نداره بعضیا واقعا نمیتونن با کسی جز شریک زندگیشون یه جا زندگی کنن،منم تو این زمینه حساسم،حتی مهمون هم بیشتر از چندروز بخواد بمونه قاطی میکنم
ببخشید هیشکی شماره یه مشاور یا روانشناس نداره خسته شدم از بس گریه کردم میترسم از زندگی بعد طلاق من آدم مستقلی بودم خودم بلد بودم چطور زندگیو بچرخونم اما میترسم بابام آبروش بره از غصه خوردنای مامانم میترسم خسته ام از تظاهر ب خوب کردن همه چی خیلی خستم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
