سلام عزیزم من تاپیکاتو خوندم و متوجه شدم مشکل مشترک داریم اومدم تا بهت کمک کنم
ببین عزیزم شوهر منم بیش فعال بوده و من نمیدونستم متاسفانه خیلی رفتارای زننده داشتوغیر قابل تحمل خیانت های پی در پی تمایلات غیرمعقولو غیر عادی خیلی بد ولی بخاطر یه سری دلایل پاش موندم تا بچه دار شدمو بچم بزرگ شد و 5سالگی شروع کرد به یه سری رفتارای غیر عادی پسرم واقعن وحشی بود خیلی ازار دهنده بود واقعن عذاب میکشیدم همیشه از همه عقب بود در صورتی که خیلی باهوش بود با بچه ها سازش نداشت همه میگفتن کشیده به باباش باباشم بچگی اینحوری بود رفتاراش کلن شبیه باباش شده بود بردمش دکتر تشخیص بیش فعالی داده شد براش و شروع کرد به مصرف دارو من بعد از کلی تحقیق تازه فهمیدم دلیل رفتارای کثیف پدرشخیانتای پی در پی و اینحور چیزاش همش دلیلش بیش فعالی لعنتی بودو خودم نمیدونستم و هنوز که هنوزه نتونستم قانعش کنم که مشکل داره وباید درمان بشه با درمان پسرم مخالفت میکنه و اینکه تو 7 سال زندگی مشترک هیچوقت خیانتاش قط نشد هرروزم بیشتر شد الان یک زندگی بسیار بسیار مضخرف دارم سردو بی روح که تصورشم سخته حس تنفر شدیدی به همسرم پیدا کردم بااینکه قبل ازدواج عاشقانه باهاش ازدواج کردم من فهمیدم که بیش فعالی تو بچگی ممکنه درمان بشه ولی تو بزرگسالی شاید 5 درصد تاثیر گذار باشه دارو و بیش فعالها به هیچ عنوان تاکید میکنم به هیچ عنوان دست از کاراشون بر نمیدارن پس کاری که میکنی بهترین کاره مطمن باش
جدااا؟؟
مشاور بهم گف بیشفعالی ارثیه و به بچت احتمال نوددرصد میرسه ریسک نکن زندگی پرچالشی داری ازین ور باید مدام همسرت کنترل کنی ازونور اگ بچه بیاری دردسرای دیگ
و پیر میشی
تا عقدی جداشو...
الانم همسرم دارو میخوره و مناسفانه من این قضیه رو بعد از هشت ناه از عقد فهمیدم و خانوادش پنهان کرده بودن
و حتی الانم ک خود همسرم گفته میکن چیز خاصی نبوده دکتر گفته خوب میشه
ازینکه امقدر با دروغ اومدن جلو خیلی دارم عذاب میکشم
ازین ور اینکه همسرم التماس میکنه بمون و کمکم کن
و من میدونم این زندگی درست نمیشه چون ب قول شما علت ریشه ای داره
من هزاران برابر بدتر شما بودم یه ادم به شدت وابسته تا دو سال بعد جدایی زجر کشیدم ولی بعد دو سال تموم شد البته همه چی یهو تموم نشد یه سال اول یا کمتر حتی دوسش داشتم دلم تنگ میشد گریه می کردم شبا ینی جون میدادم بعدش یه سال دوم ازش متنفر شدم نفرین می کردم و بازم گریه بعدش دیگه چندماه اخر یواش یواش خنثی شدم و تمام
خیلی سخت بود نمیگم نبود ولی می ارزید باید این سختی رو به جون بخری من در کنارش خیلی خیلی به خودم و هیکلم و تبپم می رسیدم و سرکار رفتم و مستقل شدم و یه وجهه اجتماعی خوب با همه دخترای فامیل فرق داشتم از همه سرتر بودم خداروشکر و خیلی هم خواستگار داشتم و به همشون نه می گفتم انگار می خواستم عقده شوهرمو که منو پس زده بود رو بقیه خالی کنم و پسشون می زدم ولی بالاخره بعد پنج سال عاشق شدم و این دفعه دیگه تو تله افتادم الان با عشقم ازدواج کردم و خدارو صدهزار مرتبه شکر راضیم
ببین من یه ادم عقده ای شده بودم برای پسرا خودمو خوشگل می کردم هیکل خوب لباسای خوب اون بدبختا عاشقم می شدن ولی من محل نمیذاشتم
