از نظر روحی چطورن؟
مادر همسرم تو موضوعی که بم ربطی نداره ،اومد خونمون وکلی چرت وپرت گفت ،البته این بار اولش نبود.
منم خیلی حالم بد شد ،به شوهرم گفتم.
اونم زنگ زد بشون .
الان ۴ماهه همه ی خانواده ،به حمایت از مادره باش قهرن به جز دوتا ازبرادرش.
خیلی افسردس خیلی تو خودشه ،دلم براش میسوزه.
کاش هیچوقت ازدواج نمی‌کردیم.
از وقتی ازدواج کردیم شوهرم افسرده شده،یا باید کنارشون باشه وبه من پشت کنه ،یا اگه کنار من باشه این اوضاع .
این ۱۲ساله همش به قهر گذشت.
خیلی خستم ،منم افسرده شدم ،من اینجا پیششون غریبم ،همسایشونم
چقد خانوادش بدجنسن. دل منم برا همسرت سوخت
گاهی میتونی تو هم چیزی نگ تا روابط بهم نخوره فوقش خودت رفت و امد نکن اصلا
چقدرمثل زندگی منه ماهم ۱۲ساله ازدواج کردیمد،متولد۷۰هستی منم ۷۰ام
جای خالی همرو واسش پر کن
ما برادرم باهامون قهرن و قطع ارتباط
البته جواب تلفن من و خواهرمو میده اما خب ما زیاد زنگ نمیزنیم بهشون
ولش کن تو جای همشون پر کن
۱۲ ساله نتونستی اوضاعو درست کنی ؟ حتما با مشاور مشورت کن
خوب نیس هی قهر میکنید
چقدر از قهر کردن بدم میاد
رفتار نابالغانه، نسنجیده و کودکانه
خانواده خودم این رفتار رو داشتن و من خیلی بابتش زجر کشیدم
خدا زودتر ببخشه چنین مادرهایی ک بچه هاشون رنگ آرامش ببینن.
متاسفانه این مادرهای سمی تا وقتی زنده هستن ب بچه هاشون رنج میدن و زندگی بیمارگونه خودشون رو ب بچه هاشون منتقل میکنن...
کاری نمیشه کرد بمرور سرد میشه
اگه هم آشتی کردن خیلی بهتر میشه روابط نگران نباش
برای منم همینه
دقیقا بخاطر حمایت از مادرشون با ما قطع رابطه هستند
البته همه چیز تقصیر مادرشون نیست خودشونم لز ما خوششون نمیاد
شوهر من افسرده نیست قیدشونو زده فقط گاهی در حد جلوی در پدر و مادرش سر میزنه
ما با خانواده ی شوهرم قهر نیستیم ...ولی خانواده اش دوستش ندارن و این واقعا باعث افسردگی شوهرم شده
