اونایی که سی سالشون رد کردن
چقدر عوض شدین؟چه حسایی الان دارین که قبلا نداشتین؟
بیاین در مورد پختگی و بحرانای سی سالگی حرف بزنیم
۳۶ سالگی بحران تنهایی حس پیر شدن گاهی فک کنم به جایی نرسیدم
من فوبیاشو دارم چهارسال دیگه مونده تا سی سالگیم:/
الان تو سی سالگی ام. قشنگ کُما زدم
من نپختم هنوز سی رو رد کردم
عاقل تر شدم کمتر بحث میکنم بیشتر ازادمای سمی فاصله میگیرم ذات ادما رو بیشتر میشناسم نمیدونم چرا قبلا کور وکر بودم ...البته اخلاقم هنوز گه امیدوارم بهتر بشه
حسای بد که مجرد موندم فقط میگفتم کاش فلان اشتباهو تو دهه ۲۰ نمیکردم
من خودم قبلا سری تصمیم میگرفتم سری عملیش میکردم
جدیدا برای هر چیزی کلی فکر میکنم بعد تصمیم میگیرم
خیلی چیزا قبلا ناراحتم میکرد الان اصلا عین خیالم نیست
حس میکنم خیلی عاقل تر و پخته تر شدم
قبلا کلی دوست داشتم الان خیلی دورو برم خلوت کردم
حرفای دلمو به کسی نمیگم
تودار شدم
دارم نزدیک میشم به سی
شماهاهم مثل من این حسو وحشتو داشتین؟؟ بهش فکر که میکنم داغون میشم
۳۰ سالگی که بحران نداره
۴۰ سالگی نابود کنندست
فقط وفقط صبور تر شدم
هر روزم بیشتر
من انرژیم بشدت افت کرد اون انگیزه قبل رو دیگه نداشتم مرتب در حال مقایسه خودم با بقیه ام و بشدت حسوود شدم
دغدغه پول و کار
کم شدن میل جنسی
وابسته نشدن و سریع رها کردن ادم ها
خود خواه تر شدن
به خودم بیشتر رسیدن
عشق بیشتر به خانواده
دوستی نکردن های عمیق
بدبین شدن به مردها
من به این نتیجه رسیدم که بیشتر باید از زندگیم لذت ببرم
نگران حرف و قضاوت کسی نباشم برای خودم زندگی کنم
حرف و رفتار هرکسی برام مهم نباشه و رو زندگیم تاثیر نذاره(قبلا خیلی خودخوری میکردم)
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
