پسر منم تیزهوشان بود ازبس دنبال کارای متفرقه رف اخراجش کردن.هی بش گفتم مامان هوشت خوبه نعمته خوب استفاده کن..اینده براخودت کسی بشی گوش نکرد.
ارزوشه ول باشه هررررجا میخادبره..خارج شهر.همش بمن میگ سال بعد میرم ترکیه فلان...
تو بحثا میگه دوس دارم ازین خونه برم بدم میاد..بخدا نمدونم چکارش میکنیم اینجوریه..
مشاور باش صحبت کرد گف شما وپسرت ازهم خیلی دورید.از باباش خیییلی دورتر
این اواخر رفتارامو بهتر کردم ک امروز همش ترکید..
الانم باهاش قهرم
بنظرتون چکارکنم
میفهمم..حقیقتا بنظرم همه نوجوونا اینجورین همش به فکر مهاجرتن حق داریم بخدا این قضیه مهسا امینی و بعدشم مشکلات کار و کنکور و سربازیو و شغل تو ایران افتضاح سخته..شغل نیست همه دوستام و دور و بریام به فکر مهاجرتن..نمیدونم چی بگم والا ...امیدوارم شاد باشن و موفق و آینده خوبی براشون رقم بخوره..ازش بخواید باهاتون منطقی حرف بزنه بهش بگید صلاحشو میخواید و دوستش دارید..چیزی که مادرم نگفت..سعی کنید انگیزه قوی بذارید که درس بخونه
یبار یعکسی یجا ازش دیدم خیییلی ناراحت شدم گریه کردم..دیدم درحال دود کردن سیگاره..
بش گفتم دوستت دارم میخام بهترینا برات باشه من بااین عکسا بااین چیزا میشکنم..
گف مامان یه غلطی کردم فهمیدم تهش چیه..فلان..
براهمی همیشه نگرانم بیرون میره چکار میکنه و باکیه
یبار منطقی اومدم صحبت کردم درباره همی سیگار
بعدها بهم گف همون صحبتت موثر بود..
اما هیچ وقت خودش نمیاد حرف بزنه درمورد چیزی..یوقتایی میگم چخبر هیچی نمیگه
نمدونم چجور دوس باشم..یعنی هرکار میکنه چیزی نگم؟
مشکل دوستاشه..دوسای بقول خودش لاشی داشت بافشار وصحبت اونارو گزاشت کنار اما همی دستای الانشم همچی خوب نیسن دختر باز و ول شاید هم سیگاری..
یبار بش گفتم دیگ بااینا دوس نباش بزارشون کنار یه سرصدایی راه انداخت
بخدا نمدونم چکارکنم
خودتون بجای دوستاش بزارین
اگه نظر خواست ازتون ب این فک کنید ک اگه دوستش بودین چی میگفتین بهش
تاییدش کنید تو ذوقش نزنید
اگه به ورزش و یا موسیقی علاقه داره بفرستین
فقط روی درس تمرکز نکنین
چون خودش میبینه خیلیا تو جامعه امروزی از درس ب جایی نرسیدن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
