میدونین من خودم اگر ک تو زندگی واقعیم سرگرمی هایی داشته باشم حالم خوب باشه با ادمای اطرافم ارتباط خیلی خوبی داشته باشم واقعا سرمو تو گوشی نمیکنم
ولی چون درکم نمیکنن نمیفهمن منو میام مجازی با یکی حرف میزنم ک بفهمع چی میگم طرز فکرش امروزی باشه 
من از مامانم ب عنوان ی مادر میخوام عمیقا درک کنه چی میگم بدون تر س از این ک گفتم مامان من فلان چیز دوس دارم مانعم شه اگ من اشتباه میکنم بره تحقیق کنه واقعا 
مثلا من مهندسی دوس دارم تا تو خونه میگم همه جبهه میگیرن خب منم میگم برم تو گوشی با ام سن های خدم حرف بزنم بهم امید بدن حالم بهتره
من ب عنوان ی فرد ۱۸ ساله که خودم تا ۲ نصفه شب سرم تو گوشیه میگم  اگر واقعا من زندگی کنم در طول روزم فعالیت کنم مادرم ب علایقم احترام بزاره میفهمم ارزش گوشی کمتر ایناس 
بعد ممکنه پسرتون با ی دختری چیزی اشنا شده باشه اینم هست