ما 17 ساله ها تو سن عجیبی هستیم. خیلی چیزا واسمون تازست. و شما که مادرشید باید خیلی حواستون به فرزندتون باشه. با هرچیزی سرش داد نزنید دعواش نکنید فرزندتون بازتاب رفتار خود شماست. بچه کلاغ عقاب نمی شه! حواستون باشه که حالش چطوره... من با اینکه با مامانم اوکیم اما واقعاً یه روزایی رو گذروندم که مامانم هیچ وقت نفهمید. روزایی که می خندیدم و همه حتی مامانم فکر می کردن حالم خوبه. رؤیاهاشو جدی بگیرید و بهش بها بدید. من دختری با کلی استعداد که توسط خانوادم بلااستفاده موند البته گله نمی کنم چون این مادر این پدر و این زندگی رو خدا واسم گزاشته و الانم تو لاین خیلی عالی ای قدم گزاشتم به لطف خدا. اما این دلیل نمی شه که شمام بزنید به فاز بی خیالی. حواستون باشه اون بچه رو شما آوردید خودش هیچ وقت نمی خواسته به دنیا بیاد پس باید مسئولیتشو صفر تا صد بپذیرید. حتی اگه باباش اوکی نیست شما باهاش اوکی باشید. برای من بابام هیچ ارزشی نداره و اصلاً خوشم نمیاد بهش بگم بابا اما مادرم عشق منه و واسم سنگ تموم می زاره.
و این نکته رو بگم که لطفاً به فرزندتون یاد بدید بهترین رفیق فقط خداونده. به فرزندتون یاد بدید اوکی اگه نمی خوای حرفاتو به من بزنی بدون خدا امین ترینه. بفرستیدش سمت خداوند.
بهشم یاد بدید دخترا اسباب بازیش نیستن؛)