من احساس میکنم محیط بهزیستی هرچقدرم خوب باشه بچه نیاز به آغوش مادرانه داره
نمیدونم چرا انقد فکر کردن بهشون عذابم میده
اینکه کسی نباشه برات لالایی بخونه موقع خواب،یه خونه نداشته باشی واسه خودت و... خیلی برام دردناکه
امروز با همسرم شوخی کردم یه چیزی گفتم
برگشت به شوخی گفت با این زبونت بری یه بچه بیاری اونم بی تربیت میشه خب
گفتم دیگه نگو یه بچه بیاری،بگو جلو بچه مون اینو بگی بی تربیت میشه!!
یعنی هنوز هیچیییی نشده انگار دلم نمیخواد با این حرفا حس کنم بچه خودم نیست چه برسه بگم معلوم نیست بچه....کیه این ؟