تو این ۷ ماه بچه داری یه روزم کمکی نداشتم

منم مثه تو،،البت من مادرم فوت شده ،،توی هردوبارداریم خاله ای عمه ای مادرشوهری کسی نگفت بزاریه کاسه اش بپزیم براش شایدهوس کنه ،،توی زایمان اولم چون پیش مادرشوهربودم یکم کمکم میکردن ولی برادومی اصلااا،،یک هفته پسرم بخاطرزردی بستری شدیه خاله نگفت بزاربراش مادری کنیم یه ساعت بریم پیشش ،،تا۴۰روزدست تنهابادوتابچه کوچیک بودم ،،بعد۴۰روزخواستن بیان دیدنم منم گفتم مگه بزارببان به موقع براشون دارم ،،سه ماه بعدزایمان جشن ختنه براپسرم گرفتم ،،هرکیوازاشناهاکه حالموپرسیده بودن وهواموداشتن دعوت کردم ولی یکی ازخاله هامونگفتم ،،کونشون سوخت منم گفتم موقع تنگی یادم نبودین موقع خوشیم یادتون نبودم

عزیزم حق داری واقعا اینکه آدم یه کمک داشته باشه یه نعمته،،ولی واقعا انتظار یا ناراحتی نباید داشته باشی از دست کسی وقتی تصمیم گرفتی که بچه دار بشی باید فکر همه جاشو میکردی خواهرت مادرت یا هرکس دیگه ای تصمیم نگرفتن که شما بچه بیاری یا نیاری خودت و همسرت تصمیم گرفتین و در قبال بچه کاملا مسئول هستین همه میدونن بچه داری ینی شب بیدار بودن ینی رسیدگی ۲۴ ساعته اگه توانشو نداشتی نباید به امید اینکه یکی دیگه کمکت میکنه بچه دار میشدی مادرت بچه داریاشو کرده شب بیداریاشو کشیده الان باید راحت باشه،،اگر برات نگهداشت لطف و محبتش رو میرسونه اگر هم نه هیچچچچچ اشکالی نداره ناراحتی نداره،،ایشالله نی نی بزرگ تر میشه خستگیات کمتر میشه زیبا❤

شغل شوهرت چیه اونم در قبال بچه مسول یا باید حداقل هفته ای یبار خودش کمک کنه یا به خانوادش بگه بیاین کمک یا بالاخره پول بده کارگر بگیری نمی شه که کلا خودش و کنار بکشه دادشم بچش و روزی یساعت می اورد پیش ما می گفت زنم می خواد استراحت کنه یا اینکه می گفت زنم حال نداره براش سوپ بپزید خودش عرضه اینکارا رو نداشت ولی خوب از ما کمک می گرفت ما هم خودمون شرایط داشتیم از دل و جون کمک می کردیم اینو نگفتم بگی پز داد نه منظورم به داداشمه خودش نمی تونست کمک کنه ولی غیر مستقیم هوای زنش و داشت من خودم بچم بدنیا بیاد انشالله شوهرم هر روز یه سر خونه مامانش می ره بعد از سرکار می خوام بگم هر روز بچه رو هم ببره تا من شام بپزم یا استراحت کنم با روزی۲۰ دقیقه چیزی از بابای بچه کم نمی شه ولی به مادر خیلی کمک می شه

نگران نباش چرا تنها 

باهاشون رفت آمد کن ولی حدو مرز تعیین کن به بچتم یاد بده ک فقط فامیلن باهاش خیلی روشون حساب نکنه خودتم همون اندازه بهشون بها بده نه بیشتر ن کمتر

البت من اینم بگم که حتی شوهرمم کمکم نبود،،۲۲اسفندزایمان کردم وکارشوهرم شهرتوریستی بودوفقط ایام عیدفروش داریم ،اونم بچم ۴۰روزش بودکه اومد

اره بنظرم حق داری خواهر این موقع به درد ادم نخوره پس به چ دردی می خوره بالاخره یه روزی اونم به تو احتیاج پیدا می کنه تو باید بری کمکش خانواده باید پشت همدیگه باشن ولی شما تلافی نکن اگه کاری از دستت براشون بر اومد انجام بده اینجوری بزار شرمندت بشن

چون خدا رو شکر هزار الله اکبر سالمی و خدا گذاشته مراقب بچه ات باشی فامیل زن داداشم 40 بچه اش نشد حالش بد شد رفت کما زن 110 کیلویی شده 40 کیلو تو 9 ماهه پاهاش تو بیمارستانه و حتی نمی تونه بچش بغل کنه وقتی خونس ب نعمت خودت شکر بگوو شکر کن اونام سالمن درگیر اونام نیستی 

شوهرت روزای تعطیل خونست ؟ اون موقع ازش کمک بگیر

فدات بشم عزیژم

قرار نیست همه چی اوکی باشه اولیت خودتی دوم بچه سوم خونه زندگیت همیشه گردگیری نکن همیشه غذای عالی نپز هیچ اشکالی نداره