این دو سه تا متن رو جایی خوندم و چون موافقم باهاش گفتم بزارم

همون دختری که شب زود می‌خوابه چون صبح زود باید بره سرکار. همونی که با سختی درس می‌خونه. همون که هدف داره. همونی که با هر چیزی دنبال فالو شدن نیست.

همونی که اصیل بودنِ رفتارش از اصل بودن لباسش براش مهم‌تره! همون که تلاش نمی‌کنه توی چشم باشه! همونی که براش فرقی نمی‌کنه با ماشین بره اینور اونور یا با مترو و اتوبوس! همونی که برای خانواده‌ش ارزش و احترام قائله. همونی که می‌شه باهاش قدم زد. همون که جز غیبت کردن هم، حرف داره واسه گفتن! همونی که بیشترِ وقتش جلوی آینه نمی‌گذره! همون که عقده‌ی پَریدن با پسرای پولدار وُ معروف رو نداره. همون که دستش توی جیب خودشه، همون که با بچه‌های کار مهربونه وکمک می‌کنه به آدما...

همون که از اول متن داره میگه:

عه، این که با منه :) 

اره، با توام!

دَمت گرم دختر. 

زندگی با تو جایِ «واقعی تریه». 

تو خیلی متفاوت وُ قِشَنگی!

بعد از چندساعت پیامم رو سین میزنی  می‌پرسی داری چیکار می‌کنی؟!

دارم علاقمو به تو از دست میدم :) 

تو چیکار می‌کنی؟!