من سه تابرادر وخودم تنها یعنی خواهر ندارم برادرام متاهلن.وخودم هم متاهلم فاصله ی خونه ی من تا پدرم ۱۰ دقیقه هست با پای پیاده میریم میاییم... خونه‌ی پدر شوهرم که همه‌ی جاریام ۵ تا بغیر من رابطه ی خوبی بتمن ندارن یعنی بعضی وقتا بیخیال همه چی تو جمعشون می شبنم فقط کنایه ومتلک می پرونن من هم طاقتم کمه همیشه عصبی میشم تصمیم گرفتم تو خونه خودم بشینم اعصابم راحترن ..یه دونه مادر دارم همیشه یعنی هرشب خونم هست به همراه بابام شام میخورم پذیرایی هرچه در توانم باشه دریغ نمیکنم به خدا قسم ..ولی من هروقت برم خونشون بهم میریزه یعنی از قیافش معلومه من هم فقط بعد ظهرها میرم به اندازه‌ی دو یا سه ساعت خسته میشم همش تو خونه هستم...این فک می کنه می‌خوام بمونم براشام رفتارهای بدی از خودش نشون میده نمیدونم چرا دستم نمک نداره به هرکسی که من از نون وچایی خودم بهش بدم بامن دشمن میشه نمیدونم چرااا الان طوری شده که خودم فقط تو خونه نگه داشتم خیلی خود خوری میکنم چرا هرچه به کسی محبت کنم اینجوری باهامه
بعضی وقتا میگم خوشحال کسی که خواهر داره لااقل میتونن باهم درد دل کنم خونه هم دیگه برن پشتش به یه کسی گرمه
ولی حیف که ندارم...
اگه بچه نداری که فرصت بیشتری داری بری کلاسی دوره ای چیزی خودتومشغول کن
کلاس می رفتم ورزش می رفتم ولی خوب دلم میخواست باکسی ارتباط داشته باشم چقدر این ور واون ور برم همه هم شهریه می‌خوام اون هم سنگین
به هر کی زیادی محبت میکنی همین میشه متاسفانه
آره نمیدونم امتحان الهیه ..ولی آخه چراتموم نمیشه ...به خدا یه عده ای می بینم اینقدر به مال و خونه وبچه هاشون می نازم جلوهمه ..منظورم جلو کسی که خدابخش بچه نداده یا مال یاخونه ندارن ....واونقدر کارهای بد دیگه دارن ولی روز به روز بیشتر و بیشتر وطرفدار زیاد دارن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
