مادرم هیچوقت منعم نکرد از آرایش
اتفاقا اون وقتی که سیبیل کندن گناه کبیره بود (دهه شصتیام) تا یکم بزرگ شدم علائم بلوغ رو تو من دید سیبلام رو چک کرد تا اگه دارم و بده برام بند بندازه
موهامم از ۱۵ سالگی گاهی خودش رنگ میکرد، اگه میخواستم، لایت دخترونه مینداخت رو موهام (اون موقع نمیدونستیم اسمش چیه)
نتیجهش چی شد؟
نسبت به این کارها حریص نشدم، برام عادی بود
کنارش کتاب و خودشناسی یادم داد تا اعتماد به نفسم بالا بره و خودم رو بپذیرم.
نتیجهش دختری شد که خودش رو وقف واقعیات زندگی کرد نه ظواهرش
من هنوزم زیاد آرایش نمیکنم و خودم رو بدون آرایش زیبا میدونم
قطعا روش مادرم رو در پیش میگیرم
ایشونم خانوم بسیار باسواد و دانایی هست و دخترش رو آگاه بزرگ میکنه