من وقتمو پر کردم. در طول سال تو مدرسه غیر دولتی درس میدم تابستون هم کلاس شنا، زبان ، کامپیوتر و .... عصرها که خونه ام برنامه میریزم بچه هامون می برم بیرون که کم نذارم براشون. اما جرایم و خواهر شوهرم شبانه روز خونه ی همین و اصللللا خونه من نمیان و وقتی منو میبینن با هم خییییلی گرم میگیرن انگار که مثلاً خوشحالم که با من رفت و آمد ندارن...از این بابت ناراحت نیستم. از این می‌سوزم که بچه هاشونو میفرستن خونه من خودشون میشینن به غیبت و آشپزی و ....باهم😞
نزار بچه هاشون بیان
گارین صبح که میشه بند وبساطشو جمع می‌کنه خونه مادر شوهر یا خواهر شوهرمه...و منی که زیاد نمی‌رم عروس بده به حساب میام😞
بچه هاشونو راه نده
وقتی میان نیم ساعت بعد بگو برین پیش مامانتون خوشگلا ما داریم میریم بیرون
خب به بچهاشون بگو ببخشید کار دارم نیاین. سه چار بار که بگی دیگه نمیان.
تو بچه هاتو بفرست پیش اونا
درو روشون وا نکن
گلم به بود بگو وقتی خونه نیستم کسی اومد بگو مامانم خونه نیست نمیتونم درو باز کنم
اگه بشه از اون جا برید خوبه
فکر کن اون هم دوتا غریبه نه به خودشون کاری جز سلام و احوالپرسی داشته باش نه به بچه هاشون رو بده
تو که بده هستی به خود مادراشون بگو شرمنده مسئولیت بچه ها سنگین شده میترسم باهم دعواکنن همدیگه رو هل بدن اتفاقی بیفته
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
50 ثانیه پیش
51 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
