نوزادم یه ماهشه
از وقتی دنیا اومد خیلی کم تونستم جایی برم
شغل همسرم طوریه از صبح تا ده یازده شب نیست
خیلی از اجتماع فاصله گرفتم انگاری
احساس تنهایی میکنم
همسرم میگه پرستار بگیریم ولی تو کنارش باش
چون اعتمادی نیست به پرستار
ولی در این صورت که من از کارهای بچه خسته نیستم
دوست دارم یه ساعاتی مال خودم باشم ازاد باشم
کارهای خونه و بچه منو اذیت نمیکنه
فقط روزمرگی و تو خونه موندن اذیتم میکنه
اصلا هم دوست ندارم با نوزاد جایی برم سخته برام
چیکار کنم بنظرتون
بنداز به مادر خودتون یا مادرشوهرت
ی حرفه آنلاین تو خونه شرکت کن
آنقدر دوره های آنلاین هست که بدون اینکه هزینه رفت و آمد کلاس رو بدی تو خونه راحت آموزش میبینی
ببین ب چی علاقه داری
عزیزم خیلییییی طبیعیه حس و حالت
همه چی درست میشه
صبر داشته باش و اولویت بندی کن
یه تایمی در هفته بچه رو به خانواده بسپر و برای خودت وقت بذاد
واقعا دوران خاصیه
نه بابا اوکی میشی تازه یه ماهشه طبیعیه همه مثل شمان اوایلش
من پسرم ده ماهشه
۱۱ سال شاغل بودم
اوایل منم مثل شما بودم
اما به مرور تونستم با اولویت بندی برنامه ریزی کنم
شش ماه اول اولویت اول وقت برای پسرم بود
اما بعدش یه تایمی میذاشتم پیش مامانم میرفتم خریدی جایی ..
دو ماه دیگه هم برمیگردم سرکار به امید خدا
بچه زود بزرگ میشه ازش لذت ببر
چهل روز اول سخترینه
عشق کن باهاش
