من یه زن خسته وفداکار ویه مامان دلسوزوافسرده ام
یه دختر مهربون وپرانرژی وخنده رو بودم طوری که یروز توی جمع ساکت بودم حتما اطرافیان متوجه میشدن مشکلی واسم پیش اومده.همه از انرژی من انرژی میگرفتن.تااینکه قسمتم شد باهمسرم ازدواج کنم.بعداز ازدواج وکم کم هویدا شدن چهره واقعی خانواده گرامی همسر کم کم انرژی من کاهش یافت. هنوز انرژیم تموم تموم نشده بود که همسرجان توی یه روزی که هیچوقت از تقویم ذهنم پاک نمیشه منبع انرژیمو خاتمه داد.وازمن یه مرده متحرک ساخت.یه انسان افسرده.میخوام ازون شب لعنتی واستون بگم.یاداوریش داغونم میکنه اما میخوام باهام همدردی کنین تا شاید کمی حالم بهتربشه😭اونایی که قصد زخم زبون زدن دارن لطف کنین نیاین تو تایپیکم چون من به اندازه کافی روانک خستست حوقله مجادله ندارم
صبورباشید تایپیک بعدیم ادامشو میگم
