از درک نشدن خسته شدم شاید ظاهر زندگیم طوری باشه که بقیه فکر کنن هیچ مشکلی ندارم اما من از اینکه مدام به علت زن بودن و عروس یه خانواده بودن تحت فشار روانی ام خسته شدم اینکه باید مدام نقش بازی کنی مدام با کسایی که دوست نداری رفت و آمد کنی مدام نگران باشی چیزی به کسی برنخوره اینکه یه نفر به اسم مادرشوهر تو زندگیته که توقعش ازت از مادرت که تو رو به دنیا آورده و زحمتت رو کشیده بیشتره و درک به شدت پایینی داره. از اینکه میگن تو زنی باید زندگیت رو جمع کنی از اینکه میگن تو عروس هستی باید بیشتر احترام بذاری از اینکه به اسم بزرگتر کوچیکتری آدم رو به بند می کشن و اگه بخوای زنجیر و بند رو پاره کنی و از خواسته های خودت حرف بزنی میشی آدم بده. از همشون خسته ام واقعا ازدواج تو ایران اونم با تفکرات سنتی اکثر خانواده ها یعنی فرسایش روحی و روانی در طی زمان. یا باید تن ندی و جنگ اعصاب بشه تو زندگیت یا هم تن بدی و خودت از درون تهی بشی و بدت بیاد از اینکه در این حد اختیار زندگیت دست خودت نیست
هعی واقعا همینه...من بخاطر همین چیزا دوس دارم یجایی زندگی کنم دور از تمام فک و فامیل کلا ی شهر دیگه:(
امضات👌
چقد حرفات حرفای ته دل منه:(
واقعا گاهی دوست دارم یه آپارتمان کوچیک داشتم می رفتم برا خودم تنها توش زندگی می کردم می رفتم سرکار برمی گشتم و بقیه اش رو اونطور که دوست داشتم می گذروندم و به کسی هم به جرم وصلت با پسرشون بدهکار نبودم به شوهرمم به خاطر ازدواج باهاش بدهکار نبودم
دقیییقا👌👌 اینا زمانی قابل تحمله که همسرتو با جون و دل دوست داشته باشی، امان از روزی که این حس دوست داشتن هم نباشه
من به خودم باشه با کسایی که هیچ اشتراکی باهاشون ندارم فقط صرفا به علت رابطه فامیلی رفت و آمد نمی کنم مگه چقدر عمر می کنیم که همش دنبال ظاهرسازی برای جلب رضایت بقیه هستیم؟ جالبه این کارم فقط ما زنا باید انجام بدیم
منم دیشب یهو بی اراده زدم زیر گریه اصن نمیدونم چم شده بود فقط عصبی بودم از دست شوهرم گفتم دلم میخواد برم دلم میخواد هرکاری دوس دارم بکنم تنها باشم کسی نباشه بهم زور بگه:(شوهرم خیلی خوبه زندگیمو دوس دارم در کل ولی یه وقتا واقعا ب ادم فشار میاد
وقتی شوهرتم همصدای بقیه میشه و از این تفکرات غلط دفاع می کنه یا میگه چون زنی باید اینطور باشه چون تو خانواده من اینطوری هست باید این رفتار رو خلاف میلت انجام بدی و در غیر این صورت باهات سرد برخورد کنه دیگه اون از جون و دل دوست داشتنم کمرنگ میشه می بینی دیگه هیچی برات قابل تحمل نیست
کاملا حق
منم شوهرم خوبه حتی وقتی اینجا تاپیکا رو می خونم می بینم باید خیلی هم راضی باشم از شوهرم ولی واقعیت اینه وقتی به آزادی و شخصیت آدم احترام گذاشته نمیشه به جرم زن بودن و وقتی پای خانواده طرف میاد وسط و می بینی با یه عده دیگه هم طرفی که اتفاقا پرمدعا و پرتوقع هستن و درک پایینی دارن و تو مجبوری جلوشون نقش بازی کنی در اون حالته که به مرور زمان مغزو و روحت خسته میشه از یه جایی به بعد افسرده میشی و دیگه نمی کشی
