مادر شوهرای شما باهاتون چجوری ان؟

بی ادبی و بدحرف زدشون تاکید نمیکنم و اینجور برخورد کردن دوست ندارم ...اما بخوان زنگ بزنن بعد ازمایش وبگن عروس خودمون شدی واین حرفا خودم جای مادرشوهرت گذاشتم منم نمیتونم بگم به نظرم بچگونه هست 

من مثل تو.. اشتباه کردم و نخواستم این مسائل ب ظاهر کوچیکو ببینم و ریدم تو ایندم.. تو مث من نباش.. یادت نره ک خونواده شوهرو نمیشه کنار گذاشت

راهکار من اینه امیدوارم بدردت بخوره:

من ک شوهرم عاشق هم بودیم و اون اول مثل شما رفتار بدی از پدرومادر ش دیدم حتی چندنفر از آشناها که شناخت داشتن گفتن مادرش بدجنس و من گفتم زبون نرم مارو از سوراخ میکشه بیرون مهم منم که باهاشون خوب باشم

اما الان با یک بچه آرزو میکنم برگردم عقب و به همون پسری که حاضر بودم جونمم واسش بدم نه بگم‌.دخالتاشون امونم بریده واینم بدون الان عشق کورت کرده اون پسر هم بچه ی همون پدر و مادر 

امیدوارم بهترین برات اتفاق بیفته

خیلی ذره بین نزار 

میدونی تو هر خانواده ای بری 

یه سری چیزا برای نارضایتی هست 

سعی کن تمرکز بزاری رو خودت و زندگیت 

اهل بحث و دعوا نباش و با آرامش زندگی کن 

اگرم اونا دنبال حاشیه سازی بودن بیخیالی طی کن تا آتیشش زندگیتو نگیره 

و اینکه توقع هم باید به ریزه کم کنی تا ریلکس تر باشی .

یه نکته ای که هست اینه که هر کسی خیلی بهتر یا بدتر از خانواده ش نمیشه 

اینو یادت نره

خانوادش مهربونن تنهاشانسی ک اوردم🫠

از مهر نرفتم قهریم خدا لعنتش کنه هزاران بار هزاران بار خدا لعنتش کنه فقط همینو میگم

آفرین...من ۱۸ سالم بود هیچ کس نبود بهم بگه کلی الان هرکس ازم راهنمایی بخواد بهش میگم چه خوشش بیاد چه بدش بیاد

قید این ازدواجو بزن خواهشا،این راهنمایی قاطع منه

مدت زمان عقد رو کم کنید و بجز دوری ودوستی راهی نیست بنظرم

ببا دمت گرم

من بابام فوت کرد پدرشوهرم مراسماتش نیومد 

تازه دعوا و قهر اینام نبودیم 

عزیزم حالا مونده تا تجربه کنی

اتفاقا نباید بی اهمیت باشی باید یاد بگیری ، باید سیاست رفتار داشته باشی مثلا صمیمی نشی ولی احترام بزاری ، پیششون تا حد امکان حرف نزنی و فقط حرفای کاملا معمولی ، درباره مشکلات و خانواده خودت و اینا اصلا اصلا 

وسط مشکلت با آقای نامزد اگه زنگم میزدن میگفتین دخالت کردن

زنگ نزنن خودت با نامزدت حل کنی بهتر نیست؟