هیچ احساسی به آدم هایی که بهشون علاقه دارم ندارم.

تو ذهنم تصورشون می‌کنم و بهشون علاقه دارم و وقتی دور از اون ها هستم دوست دارم هر چی زودتر ببینمشون و گریه می‌کنم اما وقتی که می‌بینمشون دیگه هیچ احساسی بهشون ندارم

و تبدیل می‌شم به بی احساس ترین موجود. 

احساساتم دارن من رو فریب می‌دن و من متوجه نمیشم واقعا اون افراد رو دوست دارم یا نه.