دوست داشتنو همه موقع باید نشونش بدید دوباره میگم هم به زبون بیارید دوست‌داشتن رو هم در عمل بهش نشون بدید چون فقط در عمل نشون دادن کافی نیست همه خانما دوست دارن همسرشون دوست داشتنو و اینکه اولویت اول در زندگی بودن رو براشون به زبون بیارن و در عمل هم نشون بدن چون اگه در عمل نشون ندید به دوست داشتنتون شک میکنه
خب برادر من خودت تاحدودی مشکلت روفهمیدی چرا وقتی فاصلت باخونه پدرت ۵دقیست خواهرت بایدانقدبمونه،خونه برادرات هم انقد میمونه،چقد همسر وبچه هات روبیرون می‌بری حتی یه دور دور ساده، چقدپیش بقیه به همسرت احترام میزاری باهاش حرف میزنی شوخی میکنی بهش کمک میکنی،چقد کلمات محبت آمیز عاشقانه بهش میگی توخونه وبچه داری کمکش میکنی، ببینید همه زندگیه خودشونو دارن پدرومادرت همو دارن،خواهرات ازدواج میکنند شاید ماهی سالی یه بارم شما یادشون نیایید چون الویتشون شوهروبچه هاشونن برادراتون هم همچنین پس الویت شمام خانم وبچه هاتون باشن آسایش و ارامششون باشه یه مادر شادوسرحال میتونه یه بچه رودرست وخوب بزرگ وتربیت کنه فقط جسم بچه نیست باید روح وروانشم درست رشدکنه واینو فقط یه مادر آروم وشادمیتونه انجام بده خودهمسرت زمانی میتونه باهاتون خوب زندگی کنه که خودش آرامش داشته باشه پس خواهشاً فقط الویتتون همسروبچه هاتون وارامششون باشه نزارید
سلام.تایپیکتون رو خوندم و خیلی ناراحت شدم.
با تمام وجود همسرتون رو درک میکنم.
در حالی که شوهر من اصلن مثل شما نبوده و نیست،همیشه احترام گذاشته،اولویت زندگی من بودم،خوش اخلاق بوده ..
ولی منم نزدیک خانواده همسر زندگی میکردم،و رفت و آمد نوه های دیگه منو خیلی خسته و ناراحت میکرد،اون موقع ها روم هم نمیشد از خونه بندازمشون بیرون...
و همسرم از لحاظ بیان احساسات ضعیف بود،روح زن علاوه بر محبت نهانی احتیاج به محبت کلامی هم داره،اینکه عشق و محبت طرف مقابل بهش نشون داده بشه...
و یه سری مشکلات مالی باعث شد به من خیلی فشار بیاد..
و همیشه بهش میگم اون دختر سر زنده و شادابی که باهات ازدواج کرد کجا رفت...الانم خیلی تلاش میکنه یه سری چیزا رو جبران کنه ولی روحی که مرد دیگه نمیشه به راحتی زنده ش کرد.
به زندگیت برس.
به یه بهونه ای خونت رو از کنار پدر و مادرت دور کن..
بزار همسرت اونا رو کمتر ببینه یا اخبارشون رو بشنوه...اهمیت بده به خانواده و همسرت..بزار حسودی کنن و هر جی دوست دارن بگن..همه اینا میگذره.این خانومت و بچه هات هستن که می‌مونن.
و رابطه پدر و مادر رو بچه ها و زندگی آینده شون خیلی تاثیر میزاره.
براش سرگرمی درست کن.باشگاه ورزشی بره.خلاصه که به فکر زندگیت باش حسابی...
شما باید صبوری کنی و ادامه بدی...با یه بار و دوبار انتظار نداشته باش اون همه رفتارها و توهین های شما رو یادش بره...
خودت میگی هفت سال زندگی سخت داشته.
بعد همه چی گفتاری و کلامی نیست.با کارهات هم نشون بده اولویت داره برات..
آخی بنده خدا رو چقد اذیت کردی
متاسفانه یسریا فکر میکنن زن باید کتک بخوره و سربزیر باشه
بنظرم الانم دیر نشده همین امشب یه شاخه گل براش بگیر و ببر براش و بهش قول بده از این به بعد دیگه نمیذاری آب تو دلش تکون بخوره امیدوارم زندگیتون خوب بشه و همسرت عاشقت بشه ☺️
برادرم انشالله که هر چه زودتر زندگیتون درست بشه سختی هاتون تموم بشه تمام تلاشتون رو بکنید از همه لحاظ که دلش رو به دست بیارید انشالله خیلی زود نتیجه میگیرید هی از خدا هم بخواید کمکتون کنه که همسرتون به روال قبل برگرده و عاشقانه همو دوست داشته باشید و از زندگی لذت ببرید
شما نباید میزاشتین بیاد به عنوان ی عضو با شما زندگی کنه هر زنی زندگی مستقل خودشا میخاد و اصلا اصلا حوصله آدمای اضافی اونم مخصوصا از طرف همسر را ندارم حتی ممکنه برای مهمانی چ برسه بیاد همیشه باشه بزرگترین اشتباهات بوده اومدن اون ب زندگیتون خانمتون احساس نکرده نفر اول زندگیتونه باارزشه و این زندگی مال اونه احساس بی احترامی کرده و آسیب دیده و خیلی سخت درست میشه
حتی اونایی که تو ی ساختمون زندگی میکنن دو طبقه دچار این احساس میشن دیگه خانم شما بدترین مدلشا تجربه کرده
ببخشید شاید از زمان زدن تایپک خیلی گذشته ولی من پنج ساله ازدواج کردم و تو این پنج سال اولویت اولم همش شوهرم بوده اما کم کم متوجه شدم اونجوری که اون اولویت اول منه من اولویت ایشون نیستم و دارم به این نتیجه میرسم باید اولویت اول خودم باشم بنظرم خانومتون از یه جا به بعد بریده مثل من که تازه به اون نقطه رسیدم جالبم هس وقتی اولویتت میشی خودت اقایون بیشتر بهت اهمیت میدن
پیاماتون رو خوندم و متوجه شدم شما خیلی مقصر بودی، حالا گذشته ها گذشت با راهنمایی های که کردیم پیش برید و خانوادتون باااااید کمرنگ بشن، و شما وظیفته به عنوان مرد این مدیریت رو داشته باشی که رابطتون رو با خانوادتون به شدت کم کنید، حسادت هم میفهمم خودم خیلی دیدم، بزارید تو حسادت بسوزن شما فقط به فکر زندگی خودتون باشید، همسرتون اشتباهش این بود اینهمه سال تحمل کرد و تو خودش ریخت و بخاطر مهربونیش ازش سواستفاده شد، اما الان شما تاثیر گذاری، رابطه با خانوادتون کم، خیلییی کم، و احترام تو جمع به همسرتون ، بهش بگید «فدای سرت که خانوادم اینکارو کردن منم بچه بودم نمی‌فهمیدم، بگید همه زندگیم تویی مهم اینه من برات میمیرم»، و خیلی راهنمایی های دیگه که همه دوستان گفتن، و همسرتون به کارهایی که علاقه داره بپردازه که همه اینها با کمک و پشتیبانی شما ان شاءلله درست میشه، محبت، احترام تو جمع، اقتدار مردانه(سیاست مردانه), خرید گل و لباسو هرچی که دوست داره، کمک تو بچه داری و خانه داری، مسافرت و گردش و.... و همه اینها باید تداوم داشته باشه، و یه گزینه خیلی مهم، حتما رابطتون رو با خدا پررنگ کنید ، نماز بخونید، مکانهای مذهبی، هیئت مسجد ، با دوستان مومن و خوب بگردید ...
