الان یاد گرفتم قوی باشم احساس میکنم دیگه به کسی نیاز ندارم

راستش رو بخواین من مادر دوتا بچه کوچولو هستم اما تا الان که ۲۷ سالمه همیشه به ندایی که حالا میفهمم خیلی اشتباه بوده میگفت در برابر بدی ها سکوت کن اگه کسی بهت حرف میاندازه و یا ناراحتت میکنه گذشت کن اما مدتی هس از اون آدم های خیلی نزدیکم مثلا داداشم که نفسم به نفسش بند بود میدیدم همیشه من زنگ میزنم اون حتی جواب منو هم بیشتر وقتا نمی‌داد اما بازم من دلم تنگ میشد دوباره زنگ میزدم احوال میگرفتم الان یک ماه زنگ نزدم اصلا زنگ نمیزنن برای من. یا مثلا تو جمع هر حرفی میشد به شوخی میگفتن بهم  بس که سکوت کرده بودم نمیتونستم جواب بدم چه تو خانواده خودم چه تو خانواده شوهر اما الان یک ماهه خودمو عوض کردم احساس میکنم سبک شدم و دیگه به محبت کسی نیاز ندارم. بنظرتون من مشکل دارم برم روانپزشک یا دارم درست فکر میکنم بعضی وقتا میگم نکنه حساس شدم نکنه اطرافیانم ناراحت بشن ازم در صورتی که من هیچ کاری هم نمیکنم اصلا نمیدونم چم شده.