مثلا بگید بعد از چند وقت حالتون چطور بود؟ هفته های اول..ماه های اول..با گذر زمان چیشد؟چکار میکردید خوب بشید
حالم بدجور داغون بود و داغونه و شاید بخاطر همونه که دیپرشن گرفتم و تو خودمم:) هرچند میتونم بگم کنار اومدم ولی اولاش اصلا نمی‌خوام بهش فکر کنم که حالم چقدر بد بود
میگم از دست دادن عزیزان خیلی سخته؟
مخصوصا اگر جوون باشه؟
خدا ب دلتون صبر و ارامش بده روحشون قرینرحمت الهی😔
تا یکسال بعدش حالم کم کم یکم بهتر شد البته الان افسردم با قران و نماز و یاد خدا ارومتر شدم
تا سه هفته اول دکه اصلا حالم خوب نبود همش احساس غم داشتم ولی به مرور زمان بهتر شدم فقط تونستم با غمش کنار بیام همین وگرنه فکرم و ذهنم هنوز که هنوزه سه سال میگذره درگیرشه
من برادرم و پدرم در عرض یکسال فوت شدن. هم من هم برادرای دیگم ادمای سابق نیستیم. خودم کارم به دکتر کشید. ۷ سال میگذره. فلوکستین و کلر دیاز میخورم.
هنوز بعد 9سال هنوز وقتی اسم مامانم میاد گریه ام میگیره به مرور آدم قبول میکنه و کنار میاد ولی من هیچ وقت آدم سابق نشدم
یک سال اول دیر میگذره
کم کم به نبودش عادت کردیم ولی تا سالها حاضر نبودیم فیلمهایی که توش بود رو ببینیم! با هر فیلمی داغمون تازه میشه، حتی الان که 10 سال گذشته
بستگی به درجه عزیز بودنش وسن وسالش داره من فرزند ۳ سال ونیمم فوت شد تا بدنیا امدن فرزند بعدیم شب وروز نداشتم یعنی ۳ سال با امدن فرزند بعدیم ارام شدم ولی هنوزم بعد از ۱۵ سال همسن وسالاشو میبینم ناخواداگاه اشکم میاد ودلم میگیره
الانم مثل ادمی هستم که با اون غم عادت کردم و یه جای قلبم خالیه
۴ ماه گذشته بیشتر از روز اول درد میکشم
هیچوقت آروم نمیشم
و عمق بدبختی اونجاس که اطرافیان انتظار دارن بمرور حالم خوب بشه برم بیرون خرید کنم گریه نکنم و ... اما داغ من هیچوقت کمتر نمیشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
