سرگشته محضیم و در این وادی حیرت
عاقل تر از آنیم که دیوانه نباشیم...
از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی
با چون منی به غیر محبت روا نبود
*شهریار*
الهی بگردم برا مظلومیت شهریار
چه ها با جان خود دور از رخ جانان خود کردم
مگر دشمن کند اینها که من با جان خود کردم
طبیبم گفت درمانی ندارد درد مهجوری
غلط میگفت خود را کشتم و درمان خود کردم
بگفت از دل شدی عاشق بدین سان،،،بگفت از دل تو میگویی من از جان
و
بگفتا دل ز مهرش کی کنی پاک. بگفت آنگه که باشم خفته در خاک
بی تو، مهتابشبی، باز از آن کوچه گذشتم،
همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم،
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،
شدم آن عاشق دیوانه که بودم.
شعر که این قسمت از آهنگی=دنیا یه رسم تلخی داره از هرچی که می ترسی اون رو سرت میاره........
از او بالاکفترمیاید یک دانه دخترمی اید😁😁😁😁😁
ماورای باورهای ما،
ماورای بودن ها و نبودن های ما
آنجا دشتیست..
فراتر از همه ی تصورات راست و چپ
تو را آنجا خواهم دید
هرکسی رفت از این دل ب جهنم اما
ت نباید بروی از دل من
میفهمی؟
گیسوان تو شبیه است به شب،اما نه
شب که انقدر نباید به درازا بکشد
و در آخر خبر مرگ مرا طعنه ب یارم بزنید
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
39 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
