من نه مجردم نه شاغل
از سن ۲۰سالگی سرکار میرفتم تا۲۵
ولی چیزایی ک همیشه حسرت میخوردم که ای کاش واسه خودم ارزش قائل میشدم چون سنم کم بود همیشه فکر میکردم نمیتونم هیچ کاری رو درست انجام بدم جایی ک کار میکردم ۵سال اونجا بودم بعد از دوسال شده بودم آچار فرانسه اونا هیچکس اونجا نمیموند چون حقوق خیلی کم میدادن ولی من احمق مونده بودم اگه میگفتم حقوقم رو زیاد کنین میکردن ولی روم نمی شد دوبار دعوامون شد ول کردم رفتم از ترسشحقوقم رو خیلی بالا بردن ولی بازم نشده بود اندازه حقوق کسی ک ۵سال جایی کار میکنه
می دیدم بقیه ک از همون اولی ک جایی کار میکردن حتی اگه منشی بودن ولی حقوق بالا داشتن میتونستن پس انداز کنن
چقدر من احمق بودم فقط به اندازه کرایه ام میشد حقوقم
هیچ وقت از حق خودتون نگذرید