شب موقع خواب بهترین زمان برای ورود به خلسه هست. در طول روز از نگاه کردن زیاد به تلویزیون و گوشی یا لپ تاپ بپرهیزید.سعی کنید شبی رو انتخاب کنید که هم جسم زیاد خسته نباشه هم مغز.شبی رو انتخاب کنید که فرصت کافی داشته باشید.شبی رو انتخاب کنید که اتفاق خاصی نیوفتاده باشه(مثلا یه فیلم جدیدا ببینی هی یادت بیاد یه سکانس خاص رو) طاق باز بخوابید. دست ها با یکم فاصله از بدن باشه که برخورد نکنه.پاها هم یکم ازاد تر که بهم برخورد نکنن. اگه احساس انقباض در هیچ کدام از اعضاب بدن نکردید تمرین رو شروع کنید اگر احساس انقباض کردید هر طوری راحت تر هستید دراز بکشید.(روتون پتو هم نباشه) دمای خانه زیاد گرم یا سرد نباشه. چشم هارا ببندید.مرحله اول:به سیاهیه پشت پلک نگاه کنید اما زیاد به چشم ها فشار نیارید.این مرحله برای اینه که تا جایی که ممکنه از افکاری که ممکنه در اون حالت به سراغ طرف بیاد کاسته بشه.نمیتونم بگم چند دقیقه نگاه کنید به پشت پلک تصمیم با خودتونه.نه اندازه ایی باشه که حس کنید عجله دارید و نه اندازه ایی که خسته بشید از ادامه تمرین.من خودم نهایت یک دقیقه نگاه میکنم.مرحله دوم: تمرکز رو از سیاهی پشت پلک به نفس کشیدن ببرید. به هر نفسی که میکشید دقت کنید. سعی کنید ارام و عمیق باشه.هرموقع حس کردید بدن به ارام ترین حد خودش رسیده به مرحله بعد بریدمرحله سوم: شما باید کل بدن رو ارام کنید. از نوک انگشت های پای چپ شروع کنید. از اونجا تمرکز کنید و تو فکرتون بهش بگید اروم باش.باید اروم اروم بیاید بالا و هیچ کجای بدن رو ازش نگذرید.وقتی به پای چپ تمرکز کردید و تموم کردید به قسمت بالایی بدن نرید. تمرکرتون رو ببرید زیر شکم و بعد برید به پایین به سمت انگشت های پای راست.یعنی از بالا به پایین. کل پای راست هم اروم کنید.وقتی اینکارو کردید اروم از پای سمت راست به بالا برید و برسید به شکم و قفسه سینه.و بعد دست چپ و بعد دست راست وبعد گردن و بعد صورت و سر.تکرار میکنم این کار باید در نهایت ارامش انجام بشه و از روی حوصله.شما کم کم باید ده دقیقه زمان بذارید تا کل بدن رو اروم کنید.از هیچ جای بدن نگذرید.توجه کنید و دقت کنید به بدن.اگه بدن شما اماده باشه برای خلسه بعد هر توجه به هر عضو بدن یه گرفتی خاص و کوچیکی رو حس میکنید. یعنی شما تو فکرتون تمرکز میکنید اما واقعا پا دچار گرفتگی ریز میشه. یه حالت لرزش ریز پیدا میکنه هر عضوی که توجه بشه.در مورد چگونگی توجه به اعضا باید بگم که میتونید روش های دیگه ایی هم به غیر گفتن گفتن کلمه ارام باش استفاده کنید.مثلا من در این حالت بجای گفتن ارام باش خودمو تصور میکنم که دارم با روغن خودمو ماساژ میدم.مثلا تمرکز میکنم به کف پای چپ اون شخص ماساژ دهنده که خودم باشم کف پای چپم رو ماساژ میدم.خلاصه اینکه کل بدن جدا جدا توجه بشه و بسیار با ارامش.خب حالا راجب اتفاق هایی که ممکنه براتون در مرحله دو و سه رخ بده صحبت کنیم(علامت هایی که نشون میدن شما برای خلسه اماده هستید). وقتی نفس میکشید احتمالا در دست ها و شانه ها و ناحیه زیر شکم شما تنفس رو حس کنید.احتمالا در سر یه انرژی خاصی رو حس کنید.وقتی که این علامت هارو داشتید تنها کار ممکن اینه که همین ارامش رو حفظ کنید با نفس کشیدن عمیق و ارام.الان فقط یک چیز کمه.یک نور زرد یا سفید پشت پلک! شاید باورش براتون سخت باشه اما پشت پلک شما قراره سرشار از نور زرد یا سفید بشه.این نور زرد و سفید دروازه ورود به خلسه هست هر موقع این نور هارو دیدید کار خاصی نکنید تا کل پلک رو بپوشونه.وقتی پوشوند رویاهاتونو به نمایش در بیارید.و برای یه حس ناب اماده باشید.اما اینو در نظر بگیرید شما دنیای بی نهایت در اختیار دارید و قراره به هرچیزی فکر کنید جلوتون ظاهر بشه.پس حواستون باشه به چی فکر میکنید.مثلا شما تصور یه مهمونی کردید.اگه یهو تصور یه خرس اون وسط بکنید.اتفاقات جالبی نمیوفته! موفق باشید!