بچه ها من خیلی افکار منفی زیادی دارم. گره افتاده تو زندگیم. مثلا چند وقت پیش یه خاستگار خوبی رو رد کردم بعد پشیمون شدم هرچی فکر میکنم چطور شد! هنگم چرا رد کردم. یه ماهه گذشته لحظه ای نیس که بهش فکر نکنم تو خواب و بیداری همش یادمه. هرجا میرم پشیمونم میکنن سنمو میفهمن بعدش یه جوری نگام میکنن! یا وقتی میبینن بیکارم حرفاشون و سرتکون دادناشون اذیتم میکنه خیلی زیاد ولی الکی میخندم.
خونه هم نمیتونم بمونم و جایی کلاسی نرم. اما حتی مهمونی هم دوست ندارم برم اعتماد به نفسمو از دست دادم. حس کمبود دارم. فقط خواستم کمی دردو دل کنم خیلی ببخشید اگه حس بدی بهتون منتقل شد. اینم بگم که امیدم به خدا هنوزم هست. لطفاااا برام دعا کنید. آیا شرایط شبیه به من رو دارین؟اگه آره چطور زندگیتونو مدیریت میکنین. حس پوچی و بی هدفی داغونم کرده
