سلام عزيزم
كل تاپيك رو خوندم .با اجازه تون منم نظر خودم رو ميگم .
بنظر من خيلي زياااااد مامانش رو بزرگ كردي براي خودت.
آخه اين چه كاريه كه بخاطر مادرش خودش رو رد ميكني !؟ حداقل دو تا ايراد هم از خودش بگير دلِ آدم نسوزه.
مگه مادرش ميخواد با شما زندگي كنه ؟
همه ي پسرا تحت تاثير مادرشون هستن بلاخره يه عمري با مادرشون زندگي كردن و طبيعيه، اين شمايي ك بعد از ازدواج بايد الويت همسرت باشي و اين رو بايد شما به همسرت آموزش بدي.
بنظر من مجدد فكر كن رو اين آقا.همه ي ادما ايراداتي دارن بلاخره.شما در آينده هم نميتوني يه كيس كامل از همه نظر پيدا كني.به هرحال وارد هر رابطه اي بشي بايد خودت بخشي از ايرادات رو اصلاح كني و اونطور ك ميخواي بسازيش.
مشكل مادرشون هم قابل حل هستش بنظرم.
مادري كه حاضره ب اجبار پسرش بياد خواستگاري در نهايت وقتي شادي پسرش از زندگي كنار شما رو ببينه تن به خواسته و خوشحالي پسرش ميده و كوتاه مياد. صبور باش جانم .