حس میکنم همه هوش و استعدادم حروم شده ... از زندگی م راضی ام اما هرقم این نبود ...

شاید شوهرش پولدار بوده. شاید خانواده همسرش حمایت میکردن. ما که تو زندگی دیگران نیستیم. فقط مطمئنم همینجوری رو هوا باردار و بچه‌دار نمیشن. حتما شرایطش رو داشتن. بعدم خودت بهتر میدونی که آدم‌ها اولویتهاشون فرق میکنه و هیچی ابرانسان نیست. حالا یکی شانس میاره بارداری راحت داره و کمکی داره و میدونه از لحاظ مالی میتونه ساپورت کنه بچه‌دار میشه و یکی نه. زندگی مسابقه نیست. باور کن تحت تاثیر حرفای مادرتی که انقدر خودتو کم میبینی و حالت بد شده. 

منم این حسو دارم. پسرمو دوست دارم ولی حس میکنم الان نباید بچه دار میشدم. واقعا سر راهمه مجبور شدم از دانشگاهم مرخصی بگیرم کلی عقب میوفتم. دانشگاهم یه شهر دیگست و شهر خودمون رشتمو نداره مجبورم تغییر رشته بدم😞

البته من قرار بود پزشک بشم و چون همیشه شاگرد اول بودم همه میگفتن میشه ولی خب به خاطر کم کاری خودم نشد. یه روز دوستمو دیدم از همکلاسیام پرسیدم که دیدم همه پزشکی و پرستاری میخونن به جز من که شاگرد اول بودم😢ولی بعد گفتم باید برم سراغ علاقه بعدیم که استاد دانشگاه رشته زبان انگلیسی بشم که اونم بالا توضیح دادم اوضاعم چطوره. واقعا حالم بده

خیلی بده. تازه هیچکس هم درک نمیکنه. اومدم با شوهرم درد و دل کنم که عصبانی شد میگفت الان داری میگی کیان مزاحمه؟ اصلا بحثو برد پیش بچه فکر میکرد من دوسش ندارم به خاطر درس والی واقعا اینطور نیست مگه میشه مادر بچشو نخواد؟ ولی الان وقتش نبود😞

شاید خودت شنیده باشی، ولی CDهای دکتر هلاکویی از تولد تا ۱۸ سالگی رو شنیدی؟

اونایی که طبق اون عمل کردن خیلی راصی بودن و میگفتن بچشون اصلا اذیت نداره. اون ۶ ماه که رفتی سرکار قبل از بچه دومت بود؟

منم شرایطم خیلی شبیه شماست ولی قطعا خدا اینو به صلاح شما دونسته.باز هم در حد توانت تلاشت رو بکن تا موفق تر باشی اما خودت رو سرزنش نکن.الان هم موفقیت هات کم نیست و بچه هات یه مادر شایسته دارن

چون کمالگرایی. هیچوقت از خودت راضی نیستی. یک دلیلشم اینه که حدوحدود مسئولیت مادری رو نمیدونی تا کجاست. داری خودتو اذیت میکنی. اگر مطالعت رو ببری به این سمت خیلی راحت میشی. میفهمی تا کجا باید مادری کنی که نه خودت آسیب ببینی و نه بچه. گاهی توجه بیش از حد به بچه آسیب میزنه. به نظر من هیچی رو لز دست ندادی. این چند ماه رو تا عید تو خونه مطالعه کن و در کمال آرامش برنامه ریزی کن. بعد از عید که دیگه بساط مریضیا جمع شده و بچه کوچیکت میره بالای دوسالگی وقتشه برگردی به کار. البته اگر خواسته خودت همینه. وگرنه برو تو کار ادامه تحصیل و اپلای کردن. بچه‌ها رو هم بگذار یه مهد خوب و دیگه نگرانون نباش.

دقیقاااا