ببین یه پزشک یا یه استاد اوایل جوونی ش که سن باروری ش هس اصولا هنوز پولدار نشده ... بعدا با زحمتهای فراوان پولدار میشن ...
من حس میکنم شاید از خانواده م کم کمک گرفتم و خواستم تنها همه چیو به دوش بکشپ این شکلی شدم
منم رشتم ریاضی بود خیلی درسخون بودم ناچارا تو دانشگاه داغون مهندسی کامپیوتر خوندم هوش و استعدادم خوبه ولی چه فایده که بیکار نشستم خونه با بچم سرگرمم .. اونایی که دیپلمم ندارن تو فامیل شرایطشون مثل منه چه فرق بین من و اونها؟!!!!
عزیزم هیچ وقت دیر نیست..تلاشت رو بکن به هدفت برسی..تو نیاز به امید و انگیزه داری سعی کن پیدا کنی با خوندن کتاب..هیچ بن بستی وجود نداره..با یه بار رها کردن شغل که نباید جا بزنی عزیز من..کتاب های انگیزشی بخود..اهداف رو تعیین کن...برنامه ریزی کن و شروع کن دوباره..
ببین باور کن تو مشکلت مادرته و نه هیچ چیز دیگه. من ۷ ماهه که کاملا با مادرم قطع ارتباط کردم. اونم همینجوری مدام ذهن منو سمی میکرد. باورت نمیشه تازه دارم چشمامو باز میکنم ببینم دوروبرم چه خبره. تازه دارم نفس میکشم. مامانم با توقعات و فشارهاش بیچارم کرده بود. واقعا تو این هفت ماه انگار زنده شدم. جتی رابطم با همسرمم بهتر شده. تازه دارم حس میکنم خودم باید مسئول زندگیم باشم، تازه دارم حس میکنم خودم چی میخوام از زندگیم. خسته شدم انقدر مقایسه شدم. از بچگی زیر بار توقعات پدرمادرم له شدم.
